مقاله مقاومت به مروپنم در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژينوزا در غیاب کرباپنم ها (2016 الزویر)

مقدمه

2-مواد و روش ها

2-1- استرین ها

2-2- تست حساسیت

2-3- غربالگری و شناسایی بتالاکتاماز

2-4- بیان پمپ جریان

2.5. بیان پورین و جهش ها

3- نتایج

4- بحث

High-level carbapenem resistance is worryingly increasing in clinical isolates and is often attributed to carbapenemase expression. This study aimed to determine the mechanisms leading to high-level meropenem resistance in six carbapenemase-negative Pseudomonas aeruginosa isolated from cystic fi- brosis (CF) patients and seven carbapenemase-positive isolates from patients suffering from hospitalacquired pneumonia (HAP). MICs were determined in the absence or presence of l-arginine or glycine– glutamate as competitive substrates for OprD (OccD1) or OpdP (OccD3), respectively, or the efflux pump inhibitor Phe-Arg β-naphthylamide (PAβN). β-Lactamases were screened by phenotypic tests and/or PCR. The oprD gene and its promoter were sequenced; protein expression was evidenced by SDS-PAGE. mexA, mexX, mexC and mexE transcripts were evaluated by real-time and semiquantitative PCR. Meropenem/ imipenem MICs were 64–128/16–32 mg/L and 128/128–256 mg/L in CF and HAP isolates, respectively; PAβN reduced meropenem MICs to 4–16 mg/L only and specifically in CF isolates; porin competitors had no effect on MICs. All isolates showed an increase in transcription levels of mexA, mexX and/or mexC and mutations in oprD leading to production of truncated proteins. AmpC-type cephalosporinases were overexpressed in CF isolates and VIM-2 was expressed in HAP isolates. Antibiotic exclusion from bacteria by concomitant efflux and reduced uptake is sufficient to confer high-level resistance to meropenem in isolates overexpressing AmpC-type cephalosporinases. As efflux is preponderant in these isolates, it confers a paradoxical phenotype where meropenem is less active than imipenem. Concomitant susceptibility testing of both carbapenems and rapid elucidation of the most probable resistance mechanisms is thus warranted.

مقاومت سطح بالا به کرباپنم به طور نگران کننده ای در سویه های بالینی در حال افزایش بوده و اغلب به بیان کارباپنماز نسبت داده می شود. هدف از این مطالعه، تعیین مکانیسم های منجر به مقاومت سطح بالا به مروپنم در شش سودوموناس آئروژينوزا کارباپنماز منفی جدا شده از بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک (CF) و هفت کارباپنماز مثبت بیماران مبتلا به پنومونی بیمارستانی(HAP ) است.MICs در حضور یا عدم حضور l- آرژنین یا گلاسین-گلوتامات به عنوان سوبستراهای رقابتی به ترتیب برای OprD (OccD1) یا OpdP (OccD3) یا مهارکننده ی پمپ انتشار Phe-Arg β-نفتیل آمید (PAβN ) تعیین شد. بتا لاکتامازها از طریق آزمون های فنوتیپی و/یا PCR غربالگری شدند. ژن oprD و راه انداز آن توالی یابی شدند. بیان ژن توسط

SDS-PAGE نشان داده شد. رونوشت های mexA، mexX، mexC و mexE توسط PCR کمی (real-time) و نیمه کمی مورد بررسی قرار گرفتند. MICs مروپنم/ایمی پنم در ایزوله های CF و HAP به ترتیب 64-128/16-32 میلی گرم/لیتر و 128/128-256 میلی گرم/لیتر بود. PAβN به طور اختصاصی و فقط در ایزوله های باعث CF کاهش MICs مروپنم تا 4-16 میلی گرم/لیتر شد. رقبای پورین هیچ تاثیری بر MICs نداشتند. مشاهده شد که در تمام ایزوله ها سطح رونویسی mexA، mexX و/یا mexC افزایش یافته و جهش-هایی در oprD به وجود آمد که منجر به تولید پروتئین های ناقص شد. سفالوسپورین های نوع AmpC در ایزوله های CF بیش از حد بیان شده و VIM-2 در ایزوله های HAP بیان شدند. ممانعت آنتی بیوتیکی از باکتری ها از طریق انتشار پیوسته و کاهش جذب، برای ایجاد مقاومت سطح بالا نسبت به مروپنم در ایزوله هایی که در آن ها سفالوسپورین های نوع AmpC بیش از حد بیان شده بود، کافی بود. از آن جا که انتشار در این ایزوله ها غالب بوده، می تواند باعث ایجاد یک فنوتیپ متناقض، در صورت فعالیت کمتر مزوپنم نسبت به ایمی پنم شود. در نتیجه آزمایش همزمان حساسیت هر دو کرباپنم و توضیح سریع محتمل ترین مکانیسم های مقاومت ضروری است.

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)