مقاله انگلیسی القاء جوانه زنی دانه علف های هرز با دود کاریکین (2018 اسپرینگر)

دانه های قابل ملاحظه ای از گونه های گیاهی متعددی قادر به جوانه زدن بلافاصله پس از برداشت در شرایط مناسب برای روند جوانه زنی نیستند. چنین بذرها عمدتا در حالت خواب هستند. رطوبت اولیه در طول رشد و بلوغ بوته در گیاه مادر ایجاد می شود. این نوع خواب عمدتا در گیاهان وحشی شایع است. Dormancy یک پدیده بسیار مهم است که مانع از جوانه زدن در گیاهان مادر، تسهیل پخش بذر، تضمین بقای گیاه فاجعه طبیعی و کاهش رقابت در داخل خاص (Bewley et al 2013). این پدیده غیر قابل اجتناب است، بیان آن به عوامل محیطی، مانند دما، بستگی دارد. دانه ها می توانند به طور کامل خاموش شوند چنین بذر قادر به جوانه زدن در هر درجه حرارت نیست (Hilhorst 2007). همچنین دانه هایی هستند که قادر به جوانه زدن نیستند فقط در محدوده دما خاصی، در حالی که در دماهای خارج از این دامنه جوانه می زنند. بنابراين بيان خواب در بذرها بستگی به درجه حرارت دارد و انتشار ريزش با افزايش دامنه دماي جوانه زني ارتباط دارد. در شرایط طبیعی، بذر عمدتا در معرض شرایط فیزیکی محیطی، مانند نور، دما، رطوبت و حضور گازها قرار می گیرد، که منجر به چرخه ای از حالت دولومیت می شود (Finkelstein et al.، 2008). رطوبت اولیه را می توان با شیب سرد، ذخیره سازی خشک، نور یا مواد شیمیایی نیز حذف کرد (Bewley et al. 2013). به طور کلی پذیرفته شده است که تعادل بین اسید واژینال (ABA) و گیببرلین (GAs) و / یا حساسیت به این هورمون ها مسئول تنظیم وضعیت خواب و بذر در پاسخ به سیگنال های محیطی است (Finkelstein et al. 2008؛ Rodríguez -Gacio et al 2009) ABA به عنوان مهم ترین هورمون مسئول ایجاد خواب در طی رشد بذر و حفظ رطوبت در طی پرورش بذر محسوب می شود. به نوبه خود، GAs به عنوان عوامل درگیر در رفع آرام و / یا جوانه زدن ذکر شده است. آزادی Dormancy نشان داده شده است که شامل کاهش در محتوای ABA و افزایش سطح GAs (Bewley و همکاران 2013).

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

1.Introduction

Viable seeds of numerous plant species are not capable of germinating immediately after harvest under conditions suitable for the germination process. Such seeds are termed primarily dormant. Primary dormancy is established during seed development and maturation on the mother plant. This type of dormancy is particularly common in wild plants. Dormancy is a very important phenomenon which prevents germination on mother plants, facilitates seed dispersal, ensures plant survival of natural catastrophes, and reduces intra-specifc competition (Bewley et al. 2013). The phenomenon has turned out to be non-obligatory, its expression depending on environmental factors, e.g., temperature. Seeds can be fully dormant; such seeds are not able to germinate at any temperature (Hilhorst 2007). There are also seeds which are not capable of germination only within a certain temperature range, whereas they germinate at temperatures outside that range. Thus, the expression of dormancy in such seeds depends on temperature, and dormancy release is associated with widening the range of germination temperature. Under natural conditions, primarily dormant seeds are exposed to fuctuating environmental conditions, e.g., light, temperature, moisture, and the presence of gases, which leads to dormancy state cyclicity (Finkelstein et al. 2008). Primary dormancy can be removed also by cold stratifcation, dry storage, light, or chemicals (Bewley et al. 2013). It is commonly accepted that the balance between abscisic acid (ABA) and gibberellins (GAs) and/or sensitivity to these hormones are responsible for regulation of the dormancy state and germination of seeds in response to environmental signals (Finkelstein et al. 2008; Rodríguez-Gacio et al. 2009). ABA is considered as the most important hormone responsible for the establishment of dormancy during seed development and for maintenance of dormancy during seed imbibition. In turn, GAs have been cited as factors involved in dormancy release and/or germination. Dormancy release has been shown as involving a decline in the ABA content and an increase of the GAs level (Bewley et al. 2013).