مقاله انگلیسی تحقیقات کیفی مدیریت ورزشی (2016 الزویر)

always wanted my research to make a difference. It came as a huge shock to me when I did my PhD that the people in the organisations that I was conducting my research with didn’t embrace it. One or two people ‘got it’, but for others it was dismissed as ‘biased’ and ‘anecdotal’. I was astonished! How could my carefully constructed research be rejected in such a cavalier manner? Perhaps my reaction to this criticism was so sharp because I was invested in that research: I wanted to make a difference to sport organisations. This investment is a feature of all of my research; whether to help organisations work out how to govern better, enter into more productive partnerships, or become places where people want to go to work regardless of their gender or sexuality. Qualitative research provides opportunities to do this, using participants’ experiences to understand a topic and then possibly frame alternatives, whether those alternatives are radical or incremental change (Alvesson & Gabriel, 2013). These alternatives can be explicit, for example policy driven, or implicit such as providing alternative ways to create an organisation. Even the status quo might be the outcome, as long as it is considered after critical organizational engagement. Qualitative research also provides the opportunity to ‘write ourselves into’ the research, that is to recognise our personal interest in research but also remember that we are researchers and so have to have some distance from our work.

In short, I think that qualitative research has great potential to help improve sport management and, in order to harness this potential, we need to use it to its fullest. My experience as a reviewer for Sport Management Review, Journal of Sport Management and occasionally for European Sport Management Quarterly is that we shy away from such efforts in our qualitative research. We don’t push qualitative research or ourselves hard enough to articulate those potential changes. In part, this may be because we are afraid to push the boundaries in a competitive educational system that rewards the status quo. It may also be that we don’t know what else to do, so we stick with the tried and true semi-structured interviews and case studies. Larena and I have talked about this on many occasions. What follows is an attempt to put our stake in the ground regarding the role of qualitative research in sport management and to articulate a way through which researchers might use the strengths of qualitative research to their fullest to promote social change?.

همیشه می خواستم تحقیق کنم تا تفاوت ایجاد کنم من زمانی که دکترای خود را انجام دادم، به عنوان یک شوک بزرگ به من رسید که مردم در سازمان هایی که تحقیقاتم را انجام می دادند، آن را درک نمی کردند. یک یا دو نفر “آن را گرفتند”، اما برای دیگران آن را “بی طرف” و “حماقت” رد کرد. من شگفت زده شدم چگونه می توانم تحقیق دقیق من را انجام دهم به طرز غریزی؟ شاید واکنش من به این انتقاد خیلی تیز بود چون من در این تحقیق سرمایه گذاری کردم: من می خواستم در سازمان های ورزشی تفاوت ایجاد کنم. این سرمایه گذاری یکی از ویژگی های کل تحقیقات من است. آیا برای کمک به سازمان ها چگونگی حاکمیت بهتر، مشارکت سازنده تر و یا تبدیل شدن به مکان هایی که مردم می خواهند بدون توجه به جنسیت و جنسیت خود به کار بروند، کار کنند. تحقیقات کیفی فرصت هایی را برای انجام این کار فراهم می سازد، با استفاده از تجربیات شرکت کنندگان برای درک موضوع و سپس احتمالا گزینه های فرعی، اینکه آیا این گزینه ها تغییر رادیکال و یا افزایشی هستند (Alvesson & Gabriel، 2013). این جایگزین ها میتواند صریح باشد، به عنوان مثال سیاست محور، و یا ضمنی مانند ارائه راه های جایگزین برای ایجاد یک سازمان. حتی وضع موجود ممکن است نتیجه باشد، تا زمانی که پس از تعامل سازنده بحرانی در نظر گرفته شود. تحقیقات کیفی همچنین فرصتی را برای نوشتن خود در تحقیق فراهم می کند، یعنی شناخت علاقه شخصی ما به تحقیق، و همچنین به یاد داشته باشید که ما محققان هستیم و بنابراین باید از کار خود فاصله بگیریم.

به طور خلاصه، من فکر می کنم که تحقیقات کیفی دارای پتانسیل زیادی برای کمک به بهبود مدیریت ورزش است و برای استفاده از این پتانسیل، ما باید از آن برای کامل شدن استفاده کنیم. تجربه من به عنوان یک بررسی کننده برای بررسی مدیریت ورزش، مجله مدیریت ورزشی و گاهی اوقات برای فصل مدیریت ورزشی اروپا، این است که ما از چنین تلاش هایی در تحقیقات کیفی خود مانع می شویم. ما تحقیقات کیفی را فشار نمی دهیم یا خودمان را به اندازه کافی سخت می کنیم تا این تغییرات بالقوه را بیان کنیم. بخشی از این ممکن است به این دلیل باشد که ما می ترسیم که مرزهای یک سیستم آموزشی رقابتی را تحمل کنیم که وضع موجود را پاداش می دهد. ممکن است این نیز باشد که ما نمی دانیم چه چیز دیگری باید انجام شود، بنابراین ما با مصاحبه های آزمایش شده و درست نیمه ساختار یافته و مطالعات موردی روبرو هستیم. لارا و من در این مورد در مورد موارد مختلف صحبت کرده ایم. آنچه در ادامه است تلاش برای قرار دادن سهام ما در زمین در مورد نقش تحقیقات کیفی در مدیریت ورزشی و بیان راه که از طریق آن محققان ممکن است از نقاط قوت تحقیقات کیفی به طور کامل به منظور ارتقاء تغییر اجتماعی استفاده کنید؟

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)