مقاله انگلیسی تأثیر تنوع فرهنگی بر عملکرد نوآوری شرکت های تابعه MNC (سال 2019 الزویر)

ادبیات استراتژی به طور گسترده ای به تأثیر منفی تنوع فرهنگی بین شرکای یک اتحاد در عملکرد نوآوری آنها منجر شده است. ما استدلال می کنیم که نوآوری در اتحادیه های شرکت های چندملیتی شرکت های چند ملیتی (MNCs) چالش برانگیز است، زیرا آنها جلوه دوگانه ای را شامل می شوند که شامل فرهنگ میزبان و کشور اصلی آنها می شود. ما همچنین پیشنهاد می کنیم که تأثیر تنوع فرهنگی بر محتویات اتحاد متکی است و در اکتشاف و منفی در اتحادیه های استثماری مثبت است. یافته های ما از تجزیه و تحلیل 161 اتحاد راهبردی که توسط 31 شرکت MNC در صنایع زیست فناوری از سال 1987 تا 2010 ایجاد شده است، تایید می کنند که شرکت های تابعه، به طور کلی کمتر در زمینه ی اتحاد هایی که شرکای دیگر فرهنگ ها را تشکیل می دهند، کمتر نوآورانه هستند. با این حال، تاثیر چنین تنوع فرهنگی مثبت می شود، زمانی که این اتحاد ها بر فعالیت های اکتشافی تمرکز می کنند، چرا که چالش های تنوع فرهنگی از مزایای قرار گرفتن در معرض طرح های شناختی جدید جبران می شود.

1. مقدمه

ادبیات موجود در اتحاد ها نشان می دهد که ویژگی های همکاران و تنوع آنها نقش مهمی در موفقیت اتحاد دارند (مثلا Capaldo & Messeni Petruzzelli 2014؛ Hoffman & Schlosser 2001؛ Reuer & Lahiri 2014). انتخاب شرکای مناسب بسیار مهم است، زیرا دسترسی به دانش و منابع مکمل را تضمین می کند (Kogut & Zander، 1992). این به ویژه در صنایع با تکنولوژی بالا که در آن شرکت ها با توجه به زمان و هزینه، توسعه سریع تکنولوژی، چرخه های کوتاه مدت محصول و افزایش هزینه های سرمایه (رقابت، Rothaermel & Deeds، 2004) رقابت می کنند. در دهه های اخیر، اتحادیه های فراملی نقش مهمی در استراتژیک در سطح جهانی ایفا کرده اند (Berry، 2014). مطالعات قبلی نشان داده است که فرایندها و پیامدهای مرتبط با اتحاد به طور قابل توجهی تحت تأثیر تفاوت های فرهنگی بین کشورهای عضو شرک (Steensma، Marino، Weaver، & Dickson، 2000) است. این تفاوت ها بر شرکت تاثیر گذار و یادگیری از یکدیگر و نیز تبادل دانش، منابع و صلاحیت ها تاثیر می گذارد. بنابراين، بر خلاف همبستگي هاي داخلي، همکاريهاي مرزي از “تمرکز دو لایه” (Barkema، Bell و Pennings، 1996، ص 154) رنج می برند که “ممکن است از شیمی غیر رسمی که برای هماهنگی و حل منازعات در اتحادیه ها ضروری است، مهار شود” (لوی و میلر، 2008، ص 626).

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

The strategy literature has widely acknowledged the negative impact of cultural diversity between the partners of an alliance on their innovation performance. We argue that innovation is more challenging in alliances involving subsidiaries of multinational companies (MNCs), as they embody a dual background that encompasses the cultures of their host and home country. We also propose that the effect of cultural diversity is contingent on the content of the alliance, being positive in explorative and negative in exploitative alliances. Our findings, obtained from an analysis of 161 strategic alliances established by 31 MNC subsidiaries in the biotech industry from 1987 to 2010, confirm that subsidiaries are generally less innovative in alliances involving partners from other cultures. However, the impact of such cultural diversity becomes positive when those alliances focus on exploration activities, as the challenges of cultural diversity are offset by the benefits of exposure to novel cognitive schemes.

1.Introduction

The extant literature on alliances demonstrates that partners’ characteristics and their diversity play crucial roles in alliance success (e.g., Capaldo & Messeni Petruzzelli, 2014; Hoffman & Schlosser, 2001; Reuer & Lahiri, 2014). The selection of suitable partners is crucial, as it ensures access to complementary knowledge and resources (Kogut & Zander, 1992). This is particularly true in high-technology industries in which firms face competition in terms of time and costs, rapid technological development, short product life cycles, and increasing capital expenditures (e.g., Rothaermel & Deeds, 2004). In recent decades, cross-border alliances have assumed a prominent strategic role on the global stage (Berry, 2014). Previous studies have revealed that alliance-related processes and outcomes are significantly influenced by the cultural differences between the partners’ home countries (Steensma, Marino, Weaver, & Dickson, 2000). These differences affect how firms interact and learn from each other, as well as their exchange of knowledge, resources, and competencies. Thus, unlike domestic alliances, cross-border collaborations suffer from “double layered acculturation” (Barkema, Bell, & Pennings, 1996, p. 154) that “may inhibit the informal chemistry that is essential for coordination and ongoing conflict resolution in alliances” (Lavie & Miller, 2008, p. 626).