مقاله بهبود عملکرد مخلوط آسفالت با ماکرو-الیاف های شیشه ای (2018 الزویر)

خلاصه تصویری

چکیده

1. مقدمه

2. آزمایشات

2.1. مواد و مخلوط ها

2.2. روش آزمایش

2.2.1. آزمایش مارشال

2.2.2. آزمایش شیار چرخ

2.2.3. آزمایش خمش تیر شکاف دار

3. نتایج و بحث

3.1. مطالعات مقدماتی بر روی ترکیب میکرو الیاف ها در FRACs

3.2. مطالعه بتن آسفالتی ماکرو الیافی شیشه ای

4. نتیجه گیری

Cracking is a common failure in concrete asphalt mixtures due to fatigue and low temperatures. For centuries fibers have been used to reinforce materials and short and long fibers have extensive use in Portland cement concrete to control cracking and provide residual capacity. In the field of flexural pavements, fibers are commonly used in mixtures like stone mastic asphalt to increase the asphalt content that this mixture requires without binder drain down. Although many works show the reinforcement of asphalt mixtures with short fibers, there is a lack of information about the design and performance of asphalt mixtures incorporating macrofibers. This work explores the use of glass macrofibers in asphalt concrete mixtures. Improvements in fracture behavior at low to medium temperatures were found and macrofibers increased the first peak fracture stress and gave higher residual stress capacity. Additionally, rutting behavior was significantly improved by the addition of fibers reaching up to 50% reduction in permanent deformation with respect to mixtures without fibers.

ترک خوردگی یکی از عوامل خرابی معمول در مخلوط های آسفالتی بتنی است که ناشی از خستگی و دمای هوای پایین می باشد. قرن ها است که الیاف ها برای مسلح سازی مواد استفاده می شوند و الیاف های کوتاه و بلند مصرف گسترده ای در بتن سیمان پرتلند برای کنترل ترک خوردگی و ایجاد ظرفیت پسماند، مورد استفاده قرار می گیرند. در زمینه رویه های (روکش های جاده) انعطاف پذیر (خمشی)، الیاف ها معمولا در مخلوط هایی مثل آسفالت ماستیک(چسبی) سنگی استفاده می شوند تا حجم آسفالت را افزایش دهند که این مخلوط بدون بیندر(مواد چسبنده) زهکشی شود. اگرچه کارهای زیادی که انجام شده است نشان دهنده مسلح سازی مخلوط آسفالت با الیاف کوتاه هستند، اما فقدان اطلاعات درباره طراحی و عملکرد مخلوط های آسفالت با الیاف های بلند (ماکرو) وجود دارد. کار حاضر بر روی استفاده از ماکرو الیاف های شیشه ای در مخلوط آسفالت بتنی تحقیق می کند. رفتار شکست در دماهای پایین بهبود یافته است و ماکرو الیاف ها اولین پیک تنش شکست را افزایش داده اند و ظرفیت تنش پس ماند بالاتری را فراهم کرده اند. علاوه بر این، رفتار شیار پذیری نیز به طور چشمگیری با افزودن الیاف ها بهبود یافته است و حدود 50% کاهش در تغییر شکل های روکش جاده در مقایسه با مخلوط های بدون الیاف، حاصل شده است.