مقاله شناسایی آنتی ‌بیوگرام استرپتوکوک موتانس و استرپتوکوک سوربینوس در نمونه پوسیدگی دندان(2015 Japsonline)

مقدمه

مواد و روش‌ها

جدایه‌های باکتریایی

جداسازی DNA ژنومی

آنتی ‌بیوگرام

تجزیه و تحلیل آماری

نتایج و بحث

نتیجه‌گیری

Dental caries is one of the oldest disease in the world and its causative agent is mutans streptococci (MS). Among MS, Streptococcus mutans and Streptococcus sobrinus are implicated in caries active subjects. The objective of this study was to identify and determine the antibiogram profile of S. mutans and S. sobrinus isolates. The dental plaque samples were collected from caries active subjects (aged 35-44 years) and later identified by 16S rDNA sequencing. Out of 65 clinical isolates 36 (55.38%) were S. mutans and 5 (7.69%) were S. sobrinus. Antibiogram profiling was performed to determine the susceptibility of 6 β-Lactam antibiotics (penicillin, ampicillin, cefotaxime, cephalothin, cefazolin and methicillin) and 2 non β-Lactam antibiotics (erythromycin and chloramphenicol) by disc diffusion method. All S. mutans and S. sobrinus isolates were susceptible to the antibiotics employed in this study. Penicillin and ampicillin were the most effective antibiotics against S. mutans and S. sobrinus isolates and no resistance found. The study concludes that all the isolates were susceptible to the antibiotics, and suggests that taking extra precaution while prescribing antibiotics will maintain the bacteria with less resistance. It also recommends to use an alternative prevention, such as a plant extract to avoid upcoming resistance.

پوسیدگی دندان یکی از قدیمی‌ترین بیماری‌ها در جهان است و عامل ایجاد آن استرپتوکوک موتانس (MS) می‌باشد. در میان باکتری‌های MS، استرپتوکوکوک موتانس و استرپتوکوک سوربینوس در نمونه‌های پوسیدگی فعال دخیل هستند. هدف این مطالعه شناسایی و تعیین پروفایل آنتی‌بیوگرام از جدایه‌های S. Mutans و S. sobrinus بود. نمونه‌های پلاک دندان از افراد مبتلا به پوسیدگی فعال (سن 35-44 سالگی) جمع‌آوری شده و بعد از آن توسط توالی‌یابی S rDNA 16 شناسایی شدند. از بین 65 جدایه بالینی، 36 نمونه (55.38%) S. mutans و 5 نمونه (7.69%) S. sobrinus بودند. تهیه پروفایل آنتی‌بیوگرام برای تعیین حساسیت 6 آنتی‌بیوتیک‌های بتا- لاکتام (پنی‌سیلین، آمپی‌سیلین، سفوتاکسیم ، سفالوتین، سفازولین و متی‌سیلین) و 2 آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام (اریترومایسین و کلرامفنیکول) با استفاده از روش انتشار دیسک انجام شد. تمام جدایه‌های S. Mutans و S. Sobrinus به آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده در این مطالعه حساس بودند. پنی‌سیلین و آمپی‌سیلین موثرترین آنتی‌بیوتیک‌ها در برابر جدایه‌های S. Mutans و S. Sobrinus بودند و هیچ مقاومتی مشاهده نشد. مطالعه به این نتیجه رسید که تمام جدایه‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها حساس هستند و این موضوع نشان می‌دهد در صورتی که با احتیاط بیشتری مصرف شوند؛ تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها باکتری را با مقاومت کمتر حفظ خواهد کرد. پژوهش حاضر همچنین توصیه می‌کند از یک روش پیشگیری جایگزین ماننده عصاره گیاهی برای جلوگیری از مقاومت آتی استفاده شود.