مقاله انگلیسی به کار گیری برنامه ریزی منابع سازمانی و عوامل تعیین کننده رضایت (2016 الزویر)

در یک بازار جهانی به طور فزاینده رقابتی، کلید موفقیت سازمان، توانایی حفظ و افزایش مزیت رقابتی است (Porter، 1991). در این پارادایم جدید سازمانها نمیتوانند به تنهایی رقابت کنند. موفقیت تنها با همکاری با سازمان های دیگر مانند زنجیره های تأمین یکپارچه و انعطاف پذیر قابل دستیابی است (Lambert & Cooper، 2000). برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) یک تکامل طبیعی برنامه ریزی منابع تولید 80 ساله است (MRP II)، به ارث بردن تمام مفاهیم و نظریات که در دهه 60 به وقوع پیوست، با اولین تلاش برای اصلاح زمان سرپرستی و مدیریت هزینه های سهام. ERP به سرعت در حال افزایش کارآیی عملیاتی با ادغام فرآیندهای کسب و کار در سراسر سازمان است (Akkermans، Bogerd، Yücesan، and Van Wassenhove، 2003؛ Davenport، 1998). در دهه های گذشته، تعداد استفاده سیستم های ERP به شدت افزایش یافته است و بازار جهانی ERP تا سال 2013 به میزان 22.4 میلیارد یورو جمع شده است. رقابت شدید است و پنج شرکت برتر این شرکت نیمی از بازار را تشکیل می دهند (SAP: 24٪؛ Oracle 12 ٪؛ سیج: 6٪؛ Infor: 6٪ و مایکروسافت: 5٪) (Pang، Dharmasthira، Eschinger، Brant، & Motoyoshi، 2013). پس از شکستهای اولیه سیستم های ERP در اواسط دهه 1990، جامعه پژوهشی IS از عوامل چنین “پارادوکس بهره وری” (Brynjolfsson، 1993) جذاب شد. ساختن افراد جدید یک سیستم جدید را آسان می کند اما برای موفقیت هر سازمان بسیار مهم است (Basoglu، Daim، & Kerimoglu، 2007). مطالعات مختلف برای درک رانندگان اصلی که منجر به پیاده سازی یک سیستم ERP خاص (به عنوان مثال، برادلی، 2008، Chien & Tsaur، 2007؛ Gorla، Somers، & Wong، 2010؛ Nwankpa & Roumani، 2014؛ Nwankpa، 2015؛ پان و جانگ، 2008؛ راجان و بارال، 2015؛ استمراد و بابک، 2013؛ تسای، لی، شن و لین، 2012؛ یانگبرگ، اولسن و هاوسر، 2009). اگر چه نتیجه گیری بسیار مهم است، بررسی های انجام شده معمولا بر اساس یک مدل یا چارچوب خاص تمرکز می کنند و ارتباط بین استفاده از ERP و رضایت کاربر را توضیح نمی دهند. از این رو، از طریق بررسی ادبیات دامنه در منطقه، وضعیت هنر در مورد پذیرش و رضایت از ERP ارزیابی می شود. بر اساس این بررسی، یک پیشنهاد مدل برای ساختن ساختار برای اعتبار سنجی ساخته شده است. برای جمع آوری داده ها، یک بررسی انجام شده است که به عنوان پایه ای برای اعتبارسنجی مدل با روش آماری کمی PLS-SEM مورد استفاده قرار می گیرد.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

1.Introduction

In an increasingly competitive globalized market, the key to organization’s success is the ability to maintain and increase that competitive advantage (Porter, 1991). In this new paradigm, organisations cannot compete on their own. Success can only be achieved through cooperation with other organisations like truly integrated and flexible supply chains (Lambert & Cooper, 2000). Enterprise Resource Planning (ERP) is a natural evolution of the 80’s manufacturing resource planning (MRP II), inheriting all the concepts and theories that date back to the 60’s with first attempts to rationalise lead times and possession stock costs. ERP rapidly became the standard enhancing operational efficiency with the integration of business processes throughout all organization (Akkermans, Bogerd, Yücesan, & van Wassenhove, 2003; Davenport, 1998). In the past decades, ERP systems’ usage numbers have increased tremendously, and the worldwide ERP market summed 22.4 billion euros by 2013. The competition is fierce, and the top five companies represent half of the market (SAP: 24%; Oracle: 12%; Sage: 6%; Infor: 6%, and Microsoft: 5%) (Pang, Dharmasthira, Eschinger, Brant, & Motoyoshi, 2013). After first failures of enterprise resource planning (ERP) systems in mid-1990’s, the IS research community became intrigued by the factors in such “productivity paradox” (Brynjolfsson, 1993). Making people adopt a new system was no easy process but is vital to the success of every organization (Basoglu, Daim, & Kerimoglu, 2007). Various studies were developed to understand the main drivers that led users to adopt a certain ERP system (e.g., Bradley, 2008; Chien & Tsaur, 2007; Gorla, Somers, & Wong, 2010; Nwankpa & Roumani, 2014; Nwankpa, 2015; Pan & Jang, 2008; Rajan & Baral, 2015; Sternad & Bobek, 2013; Tsai, Lee, Shen, & Lin, 2012; Youngberg, Olsen, & Hauser, 2009). Although the conclusions were very significant, reviewed studies are usually centred on a specific model or framework and fail to explain the relations between ERP user’s adoption and user’s satisfaction. Hence, through the review of scoped literature in the area, the state of the art about ERP Adoption and satisfaction is assessed. Founded on this review, a model proposal is built to have a structural body for validation. A survey is conducted to gather data, which is used as a base for model validation by the quantitative statistical method of PLS-SEM.