مقاله مارکرهای بیولوژیک شکست ایمپلنت ها (2015 الزویر)

مقدمه

تعاریف

مارکرهای میکروبیولوژی ایمپلنت های دندانی شکست خورده

کلنی سازی باکتریایی و ترکیب میکروبی در پیرامون ایمپلنت های سالم

ترکیب میکروبی پیرامون ایمپلنت ها با پری ایمپلنتایتیس مرتبط می باشد

پروتئین ها به عنوان مارکرهای بیولوژیک برای پری ایمپلنتایتیس

بیومارکرهای التهابی

خلاصه

میکروبیولوژی

بیومارکرهای پروتئینی

As a result of clinical translational research, biomarkers are becoming increasingly available. They supplement clinical and radiographic information, allowing clinicians to make better decisions. Patients can also use biomarkers to obtain information about their health status and the need for dental care. Although biomarkers are most commonly used to decide whether a patient has a disease, their usefulness is more expansive. As Fig. 1 shows, biomarkers are important for identifying severity of disease, ongoing activity of disease, disease progression, and response to therapy. With respect to periodontal disease, salivary analytes interleukin 1 beta (IL-1b), matrix metalloprotease 8 (MMP-8), and macrophage inflammatory protein-1 alpha (MIP-1a) have recently been shown to serve in these roles.

در نتیجه ی پژوهش های تفسیری بالینی، بیومارکرها به مقدار زیادی در دسترس شده اند. آن ها مکمل اطلاعات بالینی و رادیوگرافی می باشند، و به پزشکان اجازه می دهند که تصمیمات بهتری بگیرند. بیماران همچنین می-توانند از بیومارکرها برای کسب اطلاعات در مورد وضعیت سلامتی خودشان و نیاز برای مراقبت از دندان استفاده کنند. اگرچه بیومارکرها معمولا برای تصمیم گیری در مورد اینکه بیماران، یک بیماری دارند یا نه مورد استفاده قرار می گیرند اما سودمندی آن ها پرخرج تر می باشد. همانطور که شکل 1 نشان داده است، بیومارکرها برای شناسایی شدت بیماری، فعالیت در حال پیشرفت بیماری، پیشرفت بیماری، و پاسخ به درمان دارای اهمیت می باشند. با توجه به بیماری های دهان و دندان (پریودونتال)، اخیرا مشخص شده است که آنالیت های بزاقی اینترلوکین بتا 1(IL-1b)، ماتریکس متالوپروتئینازهای 8 (MMP-8)، و آلفا پروتئین 1 التهابی ماکروفاژ (MIP-1a) در این نقش ها به خدمت گرفته می شوند.