مقاله ارتباط دیابت نوع 2 و یک نشان گر التهابی با شکستگی استخوان (2017 وایلی)

اهداف/مقدمه

مواد و روش ها

نتایج

جمع بندی

مقدمه

مواد و روش ها

نتایج

مباحث

منابع

Aims/Introduction There are various causes of incident bone fracture. Not only aging, low bone mineral density and history of previous fracture, but also diabetes mellitus and inflammation are regarded as risk factors for fracture. The purpose of the present study was to verify the association of glycemic control or one inflammatory marker with incident fracture in a large‐scale Japanese cohort.

Materials and Methods The present study was carried out at the Hiroshima Atomic Bomb Casualty Council and included 6,556 participants (2,785 men and 3,771 women, aged 55–87 years) who underwent annual health examinations and were followed for 7.4 years. Information about incident fractures was collected at interviews. Participants were classified into three groups: normal, borderline and diabetes mellitus according to glycohemoglobin levels (treated diabetes patients were included in the diabetes mellitus group). Furthermore, participants were classified into four additional groups by glycemic control (diabetes mellitus or non‐diabetes mellitus) and C‐reactive protein (CRP) levels (low or high). Hazard ratios (HRs) of diabetes mellitus, CRP and their combined risk of incident fracture were evaluated.

Results After adjusting for age, bone mineral density and previous fracture, CRP was associated with increased fracture risk (in men HR 1.04, 95% confidence interval [CI]: 1.003–1.06; in women HR 1.07, 95% CI: 1.03–1.13), and diabetes mellitus predicted fracture risk in men (HR 1.31, 95% CI: 1.02–1.51). Fracture risk was significantly higher among the diabetes mellitus with high CRP group compared with the non‐diabetes mellitus with low CRP group (in men HR 1.47, 95% CI: 1.02–1.98; in women HR 1.41, 95% CI: 1.04–1.92).

Conclusions Among a Japanese cohort, CRP measurements were helpful to detect high fracture risk in patients with type 2 diabetes mellitus.

اهداف/مقدمه

دلایل مختلفی برای شکستگی استخوان در اثر سانحه وجود دارد. نه فقط افزایش سن، کاهش تراکم معدنی در استخوان و پیشینه شکستگی های قبلی، بلکه دیابت قندی و التهاب نیز به عنوان یکی از عوامل خطر برای شکستگی استخوان در نظر گرفته می شود. هدف این مقاله، تایید کردن ارتباط کنترل قند خون و یا یکی از نشان گر های التهابی با شکستگی در اثر سانحه در یک گروه بزرگ ژاپنی می باشد.

مواد و روش ها

این مطالعه در انجمن سانحه بمب اتمی هیروشیما انجام شد و شامل 6،556 شرکت کننده (2785 مرد و 3771 زن در سن 55-87 سالگی) بود که تحت معاینات پزشکی سالانه قرار گرفتند و به مدت 7.4 سال پیگیری شدند. اطلاعات مربوط به شکستگی های حادثه در مصاحبه ها جمع آوری شد. شرکت کننده ها به سه گروه تقسیم شدند: نرمال، مرزی و دیابت، با توجه به میزان گلیکوهموگلوبین (بیماران مبتلا به دیابت در گروه دیابت قندی ) گروه بندی شدند. علاوه بر این، شرکت کنندگان به چهار گروه اضافی تحت کنترل قندی (با دیابت قندی و یا بدون دیابت قندی) و سطح پروتئین واکنشی C (CRP) (کم یا زیاد) طبقه بندی شدند. نسبت خطر (HR) دیابت، CRP و خطر ترکیب آنها از نظر شکستگی در اثر سانحه ارزیابی شد.

نتایج

بعد از تنظیم کردن نتایج بر اساس سن، تراکم معدنی استخوان ها و شکستگی های قبلی، مشخص شد که CRP باعث افزایش خطر شکستگی می باشد ( در مردان HR به صورت 1.04، 95% بازه اطمینان [CI] : 1.003-1.06؛ در زنان HR 1.07 ، 95% CI ، 1.03-1.13) و همچنین دیابت قندی ، یکی از عوامل پیش بینی خطر شکستگی در مردان بود (HR 1.31, 95% CI: 1.02–1.51). خطر شکستگی به صورت محسوس در میان بیماران مبتلا به دیابت قندی در گروه CRP در مقایسه با گروه بدون دیابت قندی با CRP پایین ، بالاتر بود ( در مردان HR 1.47, 95% CI: 1.02–1.98 ، در زنان HR 1.41, 95% CI: 1.04–1.92).

جمع بندی

در میان یک گروه ژاپنی، اندازه گیری های CRP برای شناسایی کردن خطر بالای شکستگی در بیماران با نوع 2 دیابت قندی، مفید بود.

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)