مقاله یک مدل موجودی زمان واقعی برای مدیریت واریانس تقاضا برای کاهش هزینه نگه داری موجودی (2016 الزویر)

1-مقدمه

2-مرور منابع

3- مدل موجودی زمان واقعی

4-محاسبه زمان تجدید سفارش

5-تست سیستم

6-نتیجه گیری

Variance of demand is one of the inevitable problems in the manufacturing environment. Market conditions and competition force companies reducing costs. Different approaches and methods have been developed to remedy these problems. Common points of these approaches are utilizing resources and responding in the shortest time possible. To achieve better inventory management, inventory-holding cost is tried to be decreased under the same service level. Re-order point is arranged dynamically regarding couple of factors in some studies. We try to arrange the re-order point in a time based manner by transforming the re-order point into re-order time, which eliminates the safety stock; and it makes the inventory model real-time. Recent production planning studies focus on real-time planning and dynamic scheduling to increase utilization and robustness. In these studies, real-time data is used for planning, but in most of them manufacturing systems and planning methodology are not transformed into a real-time system approach. The novel aspect of this study is the presentation of a model in which the manufacturing system has been designed as a real-time system that consists of real-time planning activities working with real-time data, and eliminating the safety stock.

واریانس تقاضا، یکی از مسائل اجتناب ناپذیر در محیط تولید است. شرایط بازار و رقابت شرکت ها را مجبور به کاهش هزینه ها می کند. رویکرد ها و روش های مختلف برای حل این مسائل توسعه یافته اند. نقطه مشترک این رویکرد ها، استفاده از منابع و پاسخ در کوتاه ترین زمان ممکن است. به مظنرو دست یابی به مدیریت موجودی بهتر، هزینه نگه داری موجودی نحت سطح خدمات یکسان کاهش می یابد. نقطه تجدید سفارش، به طور دینامیک با توجه به دو عامل در مطالعات مختلف تنظیم می شود. ما سعی می کنیم تا نقطه تجدید سفارش را با تبدیل نقطه تجدید سفارش به زمان تجدید سفارش تنظیم کنیم که ذخیره ایمنی را حذف کرده و موجب می شود تا مدل موجودی ماهیت زمان واقعی به خود بگیرد.

مطالعات برنامه ریزی تولید اخیر برای افزایش بهره وری و استواری، بر زمان بندی پویا و برنامه ریزی زمان واقعی تاکید دارند. در این مطالعات، داده های زمان واقعی برای برنامه ریزی استفاده می شوند با این حال در بیشترآن ها، سیستم های تولیدی و روش برنامه ریزی به یک رویکرد سیستم زمان واقعی تبدیل نمی شود. ابعاد جدید این مطالعه، ارایه یک مدلی است که در آن سیستم تولید به عنوان یک سیستم زمان واقعی طراحی شده است که متشکل از فعالیت های برنامه ریزی زمان واقعی با داده های زمان واقعی و حذف ذخیره ایمنی است.