مقاله وضعیت سیگار کشیدن و ورزش در ارتباط با علائم PTSD (سال 2013 الزویر)

1. روش

1.1 شرکت‌کنندگان

2. معیارها

2.1 مصاحبه بالینی سازمان یافته برای اختلالات DSM-IV/ نوع غیر بیمار (SCID-I/NP/ اول، Spitzer, Gibbon, & Williams, 1995).

2.2 مقیاس تشخیصی بعد از آسیب (PDS; Foa, 1995)

2.3 پرسشنامه عادت‌های ورزش- تجدید نظر شده (EHQ-R; Zvolensky2008)

2.4 پرسشنامه سابقه مصرف سیگار (SHQ: Brown, Lejuez, Kahler, & Strong, 2002)

2.5 روش

2.6 برنامه تحلیل داده‌ها

3. نتایج

3.1 ویژگی‌های شرکت‌کنندگان

3.2 همبستگی مرتبه صفر

3.3 آنالیزهای رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی

4. بحث

The present investigation examined the interactive effect of cigarette smoking status (i.e., regular smoking vs. non-smoking) and weekly exercise (i.e., weekly metabolic equivalent) in terms of posttraumatic stress (PTSD) symptom severity among a community sample of trauma-exposed adults. Participants included 86 trauma-exposed adults (58.1% female; Mage ¼ 24.3). Approximately 59.7% of participants reported regular (10 cigarettes per day) daily smoking over the past year. The interactive effect of smoking status by weekly exercise was significantly associated with hyperarousal and avoidance symptom cluster severity (p .05). These effects were evident above and beyond number of trauma types and gender, as well as the respective main effects of smoking status and weekly exercise. Follow-up tests indicated support for the moderating role of exercise on the association between smoking and PTSD symptoms, such that the highest levels of PTSD symptoms were observed among regular smokers reporting low weekly exercise levels. Theoretical and clinical implications of the findings are discussed.

تحقیق حاضر اثر تعاملی وضعیت سیگار کشیدن (سیگار کشیدن عادی در برابر افراد غیر سیگاری) و ورزش هفتگی (معادل متابولیک هفتگی) را از لحاظ شدت علائم استرس بعد از آسیب (PSTD) در میان نمونه‌ای از افراد بالغ در معرض آسیب بررسی کرد. شرکت‌کنندگان شامل 86 فرد بالغ در معرض آسیب (58.1% زن، میانگین سنی= 24.3 سال) بودند. تقریبا 59.7% از شرکت‌کنندگان سیگار کشیدن روزانه و عادی (بیش از 10 سیگار در هر روز) را در طی سال‌های گذشته گزارش کردند. اثر تعاملی وضعیت سیگار کشیدن با ورزش هفتگی به طور معناداری با تحریک‌پذیری بیش از حد و اجتناب از شدت مجموعه علائم (p≤0.05) مرتبط بود. این اثرات بیشتر دیده می‌شد و فراتر از تعداد انواع آسیب و جنسیت و همچنین اثرات اصلی مربوط به وضعیت سیگار کشیدن و ورزش هفتگی بود. آزمون‌های پیگیری حمایت از نقش تعدیل‌کننده ورزش بر روی ارتباط بین سیگار کشیدن و علائم PTSD را نشان می‌دهد؛ به طوری که بالاترین سطح از علائم PTSD در میان سیگاری‌های عادی که سطوح پایین ورزش هفتگی را گزارش می‌دهند؛ مشاهده شد. مفاهیم نظری و بالینی یافته‌ها مورد بحث قرار گرفته است.