مقاله استفاده از اندازه مردمک و سرعت ضربان قلب برای استخراج مراحل موثر طی فیزیولوژی عصبی رفتاری و آزمایش های فیزیولوژی عصبی (2017 الزویر)

1.مقدمه

2. روش های حیوانات

3. اندازه گیری نفوذ موثر بر اندازه مردمک

1.3 فیزیولوژی

3.2. ضبط ملاحضات

3.3. ملاحظات طراحی تجربی

3.4. مطالعات طولی (Longitudinal)

3.5. اکتساب داده های مردمک چشم و پردازش آن ها

3.6. استاندارد سازی

4. اندازه گیری نفوذ موثر بر ضربان قلب

4.1 فیزیولوژی و طراحی تجربی

4.2. اکتساب داده های نرخ قلب و پردازش

5.نتیجه گیری

Background: Nonhuman primates (NHPs) are a valuable research model because of their behavioral, physiological and neuroanatomical similarities to humans. In the absence of language, autonomic activity can provide crucial information about cognitive and affective states during single-unit recording, inactivation and lesion studies. Methods standardized for use in humans are not easily adapted to NHPs and detailed guidance has been lacking. New method: We provide guidance for monitoring heart rate and pupil size in the behavioral neurophysiology setting by addressing the methodological issues, pitfalls and solutions for NHP studies. The methods are based on comparative physiology to establish a rationale for each solution. We include examples from both electrophysiological and lesion studies. Results: Single-unit recording, pupil responses and heart rate changes represent a range of decreasing temporal resolution, a characteristic that impacts experimental design and analysis. We demonstrate the unexpected result that autonomic measures acquired before and after amygdala lesions are comparable despite disruption of normal autonomic function. Comparison with existing methods: Species and study design differences can render standard techniques used in human studies inappropriate for NHP studies. We show how to manage data from small groups typical of NHP studies, data from the short behavioral trials typical of neurophysiological studies, issues associated with longitudinal studies, and differences in anatomy and physiology. Conclusions: Autonomic measurement to infer cognitive and affective states in NHP is neither off-theshelf nor onerous. Familiarity with the issues and solutions will broaden the use of autonomic signals in NHP single unit and lesion studies.

پستانداران غیرانسان (NHPs) به دلیل شباهت رفتاری، فیزیولوژیکی وآنوتومی عصبی خود به انسان ، یک مدل تحقیقاتی با ارزش می باشند. در غیاب زبان، فعالیت خودبه خودی میتواند اطلاعات مهمی درباره ی شناخت و حالتهای موثر در طول ثبت تک واحد، غیر فعال و مطالعات مربوط به جراحت ایجاد کند. مواد و روش های مرسوم ( استاندارد) برای استفاده درانسان ها به راحتی در NHPs سازگار نیستند و فاقد دستورالعمل های تفضیلی می باشد. راهنمایی برای نظارت بر ضربان قلب و اندازه مردمک در تنظیم فیزیولوژی اعصاب رفتاری با پرداختن به موضوعات روش شناختی وبخش هایی برای مطالعات NHP ارائه داده ایم. روش های مبتنی بر مقایسهای فیزیولوژی برای ایجاد یک پایه برای هر بخش می باشد. ما مثالهایی از هردو مطالعات جهت مطالعه الکتروفیزیولوژیک و آسیب ها را ارائه میکنیم. ثبت تک واحدی، نرخ تغییرات پاسخ های مردمک چشم و ضربان قلب نشان دهنده طیف وسیعی از کاهش قدرت تفکیک زمانی می باشد، ویژگی ای که طراحی و تحلیل تجربی را تحت تاثیر قرار میدهد. ما نتیجه غیر منتظره ای نشان داده ایم، اقدامات خود به خود مورد نیاز قبل و بعد از آسیب آمیگدال علی رغم اختلال در عملکرد اتونوم طبیعی، قابل مقایسه می باشند. گونه ها و تفاوت های طراحی مطالعه می تواند تکنیک های استاندارد مورد استفاده در مطالعات انسانی برای مطالعات NHP ،ارائه دهد. ما چگونگی طبقه بندی اطلاعات از گروههای کوچک معمول در مطالعات nhp، اطلاعات مربوط به آزمایشهای رفتاری معمول در مطالعات نورو فیزیولوژیکی، مسائلی در ارتباط با مطالعات طولی , و تفاوتها در اناتومی و فیزیولوژی را نشان می دهیم. اندازه گیری ارادی برای پی بردن به شناخت و حالتهای موثر در nhp نه طاقت فرسا بود نه راحت. آشنایی با مسائل و راه حلهای استفاده از سیگنالهای ارادی در تک واحد nhpو مطالعات جراحتی یا آسیبی را افزایش می دهد.