مقاله پیامدهای زیست محیطی اتخاذ خاک ورزی حفاظتی در اروپا (2004 الزویر)

1.مقدمه

2- تاثیر زیست محیطی آماده سازی خاک

2.1 ساختار خاک

2.2 کیفیت آب

2.2.1 مواد غذایی یا نوترینت ها

2.2.2 رسوبات

2.2.3 آفت کش ها

2.3 کیفیت هوا

2.3.1 مصرف مستقیم انرژی توسط ماشین آلات

2.3.2 نهاده های کشاورزی

2.3.3 انتشار کربن

2.3.4 سایر گازهای گلخانه ای

2.3.5 بودجه¬ی کل کربن

3- تنوع زیستی خاک

3.1 میکروارگانیسم ها

3.2 مزوفون ها

3.3 ماکروفون ها

3.4 فلور گیاهی

3.5 مهره داران

3.5.1 پرندگان

3.5.2 پستانداران

4. مزایای زیست محیطی پذیرش CT

5. نتایج

Conservation tillage (CT) is practised on 45 million ha world-wide, predominantly in North and South America but its uptake is also increasing in South Africa, Australia and other semi-arid areas of the world. It is primarily used as a means to protect soils from erosion and compaction, to conserve moisture and reduce production costs. In Europe, the area cultivated using minimum tillage is increasing primarily in an effort to reduce production costs, but also as a way of preventing soil erosion and retain soil moisture. A large proportion (16%) of Europe’s cultivated land is also prone to soil degradation but farmers and governments are being slow to recognise and address the problem, despite the widespread environmental problems that can occur when soils become degraded. Conservation tillage can improve soil structure and stability thereby facilitating better drainage and water holding capacity that reduces the extremes of water logging and drought. These improvements to soil structure also reduce the risk of runoff and pollution of surface waters with sediment, pesticides and nutrients. Reducing the intensity of soil cultivation lowers energy consumption and the emission of carbon dioxide, while carbon sequestration is raised though the increase in soil organic matter (SOM). Under conservation tillage, a richer soil biota develops that can improve nutrient recycling and this may also help combat crop pests and diseases. The greater availability of crop residues and weed seeds improves food supplies for insects, birds and small mammals. All these aspects are reviewed but detailed information on the environmental benefits of conservation tillage is sparse and disparate from European studies. No detailed studies have been conducted at the catchment scale in Europe, therefore some findings must be treated with caution until they can be verified at a larger scale and for a greater range of climatic, cropping and soil conditions.

خاک ورزی حفاظتی (CT)، در 45 میلیون هکتار در سرتاسر دنیا، به ویژه در آمریکای شمالی و جنوبی در حال انجام است اما کاربرد آن در جنوب آفریقا، استرالیا و سایر مناطق نیمه خشک جهان نیز در حال افزایش می باشد. خاک ورزی حفاظتی، در درجه ی اول، به عنوان ابزاری برای محافظت خاک ها از فرسایش و فشرده شدن، حفظ رطوبت و کاهش هزینه های تولید استفاده می شود. در اروپا، مناطق آماده سازی شده با استفاده از خاک ورزی حداقل (یا کمینه ورزی)، در وهله ی اول، برای کاهش هزینه های تولید، و همچنین به عنوان یک راهی برای مهار فرسایش خاک و حفظ رطوبت خاک، گسترش پیدا کرده بود. همچنین، یک نسبت بزرگی (16%) از زمین های آماده شده در اروپا مستعد تجزیه ی خاک هستند اما کشاورزان و دولت ها در شناسایی و پیگیری این مساله کند هستند، با این وجود، زمانی که خاک ها دچار تجزیه می شوند، مسایل زیست محیطی گسترده ای می توانند رخ دهند. خاک ورزی حفاظتی می تواند ساختار و پایداری خاک را بهبود ببخشد در نتیجه زه کشی بهتر و ظرفیت نگه داری آب را تسهیل می کند که نقاط حداکثر آب نگار و خشکسالی را کاهش می دهد. بهبود ساختار خاک، خطر زهاب و آلودگی آب های سطحی با رسوبات (لای)، آفت کش ها و مواد غذایی را کاهش می دهد. کاهش شدت آماده سازی خاک، مصرف انرژی و انتشار دی اکسید کربن را کاهش می دهد، در حالی که تجزیه ی کربن و مواد آلی خاک (SOM)، افزایش پیدا می کند. تحت خاک ورزی حفاظتی، یک بیوتای خاکی غنی تر توسعه پیدا می کند که می تواند بازیافت مواد غذایی را بهبود دهد و همچنین ممکن است به مقابله با آفات و بیماری های محصولات زراعی کمک کند. در دسترس بودن بیشتر بقایای گیاهی و بذرهای علف های هرز، تهیه ی غذا برای حشرات، پرندگان، و پستانداران کوچک را بهبود می بخشد. همه ی این جنبه ها بررسی شده اند اما اطلاعات مفصل درباره ی مزایای زیست محیطی خاک ورزی حفاظتی، کم می باشد و در مطالعات اروپایی متفاوت است. هیچ مطالعه ی مفصلی در مقیاس حوزه ی آبخیز در اروپا انجام نشده است، در نتیجه برخی یافته ها باید با احتیاط مورد تلقی قرار بگیرند تا آنها بتوانند در یک مقیاس وسیع تر و برای یک طیف وسیع تری از آب و هواها و شرایط کشت و شرایط خاک، مورد بازبینی قرار بگیرند.