مقاله آتروفی عضلانی نخاعی (2013 الزویر)

1- مقدمه

2- درمان با ترکیبات کوچک

2.1 مهارکننده‌های هیستون داستیلاز (HDAC)

2.2 . ترکیبات روخوانی ترجمه

2.3 . کوینازولین‌ها

2.4 هیدروکسی اورئا

2.5 ترکیباتی از غربالگری دارو بر اساس سلول

2.6 آنتی بیوتیک‌ها

2.7 مولکول‌های انتقال دهنده سیگنال

2.8. ترکیبات محافظت نورونی

3.درمان‌های مبتنی بر پلی پپتید و پروتئین

4. ژن درمانی و پیرایش ترانس

5. درمان مبتنی بر سلول بنیادی

6. درمان مبتنی بر ASO

7. سایر درمان‌ها

8. نتیجه‌گیری

Humans have two nearly identical copies of survival motor neuron gene: SMN1 and SMN2. Deletion or mutation of SMN1 combined with the inability of SMN2 to compensate for the loss of SMN1 results in spinal muscular atrophy (SMA), a leading genetic cause of infant mortality. SMA affects 1 in ~6000 live births, a frequency much higher than in several genetic diseases. The major known defect of SMN2 is the predominant exon 7 skipping that leads to production of a truncated protein (SMNΔ7), which is unstable. Therefore, SMA has emerged as a model genetic disorder in which almost the entire disease population could be linked to the aberrant splicing of a single exon (i.e. SMN2 exon 7). Diverse treatment strategies aimed at improving the function of SMN2 have been envisioned. These strategies include, but are not limited to, manipulation of transcription, correction of aberrant splicing and stabilization of mRNA, SMN and SMNΔ7. This review summarizes up to date progress and promise of various in vivo studies reported for the treatment of SMA.

انسان‌ها تقریبا دو نسخه تقریبا یکسان از ژن بقا نورون‌های حرکتی دارند:SMN1 و SMN2 .حذف یا موتاسیون SMN1 همراه با ناتوانیSMN2 در جبران آسیب به SMN1 منجر به آتروفی عضلانی (SMA) نخاعی می‌شود، یک علت ژنتیکی که منجر به مرگ و میر نوزادان می‌شود. SMA یکی از هر 6000 تولد زنده را تحت تاثیر قرار می‌دهد ,فرکانس بسیار بالاتری از بیماری‌های ژنتیکی مختلف است. نقص شناخته شده اصلی SMN2 ,پرش آگزون 7 غالب است که منجر به تولید یک پروتئین کوتاه SMNΔ7)) که ناپایدار است می‌شود. بنابراین، SMA بعنوان یک نقص ژنتیکی مدل ظاهر شده است که در آن تقریبا تمام جمعیت بیمار می‌توانند به پیرایش نابجا در یک آگزون تنها مرتبط باشند (به عنوان مثال گزون 7 SMN2). استراتژی های درمانی مختلف با هدف بهبود عملکرد SMN2پیش بینی شده‌اند. این استراتژی‌ها شامل اما نه محدود به دستکاری رونویسی، تصحیح پیرایش نابجا و تثبیت mRNA ، SMNو SMNΔ7 هستند. این مقاله مروری به طور خلاصه به پیشرفت تاریخی و بیان مطالعات مختلف invivo گزارش شده برای درمان SMA می‌پردازد.