مقاله انگلیسی رابطه جداسازی اخلاقی و خرید تقلبی (2019 الزویر)

این مطالعه، مدل های جداسازی اخلاقی Bhattacharjee، Berman و Reed (2013) را با تحقیق در مورد اثرات پردازش اختراع برای تبیین توضیح جدیدی مبنی بر اینکه مصرف کنندگان تقلبی های غیر فریبنده را خریداری می کنند، ادغام می کند. استفاده از روش های مخلوط و نمونه های مصرف کننده، دو مطالعه نشان می دهد که جداسازی – با تحریک احساسات مثبت – قصد خرید تقلبی را افزایش می دهد. مطالعه 1، شبه آزمایشی (N = 356 مصرف کننده)، با استفاده از کفش های ضد جاسوسی، عینک های آفتابی، عطرها و هدست ها از شواهدی استفاده می کند که احساسات مثبت از اثر جدا شدن (یک متغیر اندازه گیری شده) بر روی قصد خرید، کنترل رعایت اخلاقی . مطالعه 2 (N = 299 مصرف کننده) دستکاری اختلال اخلاقی و مزیت قیمت یک تلفن هوشمند تقلبی را برای ارائه شواهد بیشتری برای نقش میانجی کننده احساسات مثبت و نشان دادن این که این اثر بدون در نظر گرفتن عقلانیت اخلاقی رخ می دهد، دستکاری می کند. مزیت قیمت، وابستگی به نام تجاری و دخالت در گروه باعث کاهش اثرات جداسازی در سراسر مطالعات می شود. یافته ها به مدیران و سیاست گذاران کمک می کند تا بهتر از مارک های اصلی علیه تقلبی محافظت کنند.

1. مقدمه

خرید تقلبی می تواند مصرف کنندگان را به یک مشکل اخلاقی قابل توجه تبدیل کند. نه تنها خریداران اصلی مارک های تجاری تجربه انحصار خود را در معرض خطر قرار می دهند (Commuri، 2009)، اما خریداران تقلبی ممکن است با کسب برچسب به عنوان “هود” (Shoham، Ruvio، & Davidow، 2008)، “همدستان”، یا “خریداران گران” (تام، گرییبالدی، زنگ و پیلچر، 1998). مصرف کنندگان به منظور جلوگیری از چنین برچسب ها و حفظ دید مثبت از خودشان، مرزهای غیرقابل قبول قابل قبول را مطرح می کنند (مزار، امیر و آریلی، 2008). آنها جنبه های اخلاقی را در برابر دستاورد های وضعیت و صرفه جویی های پولی وزن می کنند (Bian & Moutinho، 2011؛ ​​Randhawa، Calantone & Voorhees، 2015)، “هیجان شکار” و تجربه بودن بخشی از “جامعه ی مخفی” (بیگان، وانگ، اسمیت، و یانوپولو، 2016). مسائل اخلاقی در خرید تقلبی نیز در سودآوری اخلاقی (Poddar، Foreman، Banerjee، & Elen، 2012) نقش مهمی را ایفا می کنند، درحالیکه مصرف کنندگان به دنبال انتقام گرفتن (با خرید تقلبی) بر شرکت هایی هستند که آنها در عمل به شیوه ای غیر مسئولانه عمل می کنند (مثلا شارژ یک قیمت غیرمعمول بالا و یا استفاده از مزایای مالی موقعیت بازار خود). در چنین مواردی رفتار انتقادي، “Schadenfreude” – لذت در پاسخ به بدبختی دیگر احساس – ریسک قابل توجهی از خرید تقلبی (Marticotte & Arcand، 2017) است. علیرغم تحقیقات انجام شده در زمینه رفتار خرید تقلبی عمدا (مانند Bian، Haque، & Smith، 2015؛ چن، تنگ، لیو و زو، 2015؛ Randhawa et al.، 2015؛ Stöttinger & Penz، 2015)، دانش محدودی در مورد سوال اساسی این است که چگونه مصرف کنندگان قادرند به طور آگاهانه تقلبی را خریداری کنند. به طور خاص شکاف در دانش وجود دارد، زمانی که می آید که چگونه آنها اعتقادات اخلاقی و اعتقادات خود را با مزایای عملکرد سازگار می کنند.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

This study integrates Bhattacharjee, Berman, and Reed’s (2013) moral decoupling model with research on processing-evoked affect to test a novel explanation why consumers buy non-deceptive counterfeits. Employing mixed methods and consumer samples, two studies show that decoupling – by evoking positive emotion – increases the intention to purchase counterfeits. Study 1, a quasi-experiment (N = 356 consumers), uses counterfeit running shoes, sun glasses, fragrances, and headsets to provide evidence that positive emotions mediate the effect from decoupling (a measured variable) on purchase intention, controlling for moral rationalizing. Study 2 (N = 299 consumers) manipulates moral decoupling and price advantage of a counterfeit smartphone to provide further evidence for the mediating role of positive emotion and to show that this effect occurs regardless of moral rationalization. Price advantage, brand attachment, and category involvement attenuate decoupling effects across studies. The findings aid managers and policy makers to better protect original brands against counterfeits.

1.Introduction

Buying counterfeits2 can get consumers into a substantial moral problem. Not only may buyers of the original brands experience compromised exclusivity (Commuri, 2009), but buyers of counterfeits may experience lower self-esteem by acquiring labels as “hoods” (Shoham, Ruvio, & Davidow, 2008), “accomplices,” or “sly shoppers” (Tom, Garibaldi, Zeng, & Pilcher, 1998). In order to avoid such labels and maintain a positive view of their selves, consumers push the boundaries of acceptable dishonesty (Mazar, Amir, & Ariely, 2008). They weigh moral aspects against status gains and monetary savings (Bian & Moutinho, 2011; Randhawa, Calantone, & Voorhees, 2015), the “thrill of the hunt,” and the experience of being part of a “secret society” (Bian, Wang, Smith, & Yannopoulou, 2016). The moral issues involved in buying counterfeits are also salient in moral profiteering (Poddar, Foreman, Banerjee, & Ellen, 2012) when consumers seek revenge (by buying counterfeits) on firms, which they perceive to act in a socially irresponsible way (e.g., charging an unreasonably high price or taking financial advantage of their market position). In such cases of retaliatory behavior, “Schadenfreude” – the pleasure felt in response to another’s misfortune – is a significant driver of counterfeit purchases (Marticotte & Arcand, 2017). Despite increasing research into deliberate counterfeit purchasing behavior (e.g., Bian, Haque, & Smith, 2015; Chen, Teng, Liu, & Zhu, 2015; Randhawa et al., 2015; Stöttinger & Penz, 2015), there is limited knowledge on the fundamental question of how consumers are able to knowingly buy counterfeits. There is specifically a gap in knowledge when it comes to how they reconcile their moral beliefs and convictions with performance advantages.