مقاله تاثیر جو دندان پزشکی و رفتار دندان پزشک روی همکاری کودکان (2012 اسپرینگر)

معرفی و اهداف

روش ها

پرسش نامه

زمان گزارش (مطالعه)

مصاحبه سازمان یافته

نتایج

خصوصیات (ویژگی‌های) نمونه

تفاوت در پاسخ

آمادگی دندان پزشک برای کمک

سابقه دندان‌پزشک

توانایی دندان‌پزشک برای توصیف روند دندان‌پزشکی

جو موجود در تاسیسات دندان‌پزشکی

بحث:

نتیجه‌گیری

During dental treatment children are usually under psychological pressure. With the Sarnat Behaviour Score five different types of patients can be distinguished. There is no method that measures the impact of dental atmosphere and dentist’s behaviour on the young patients’ readiness to cooperate. The objective of the present study was the implementation and evaluation of a questionnaire on this subject. Eighty-eight patients participated in this study. In the first part of the new questionnaire personal information was collected. The second part consists of 43 items and investigates the relationship between dentist and patient and reflects the atmosphere of the environment. Statistical analysis was performed using the Chi-square test. There were statistically significant differences between the cooperative and non-cooperative group, as regards the perceived honesty of the dentist, the ability to explain and wish to help. Uncooperative children are significantly more often afraid of the dental environment. Sympathy alone has only a minor effect on children’s cooperation. Children should be treated with empathy. Especially younger patients appreciate detailed explanations by the dentist. Children’s non-cooperative behaviour results often from their aroused interest in the unknown environment, which causes an unpleasant perception of the whole setting.

در طی درمان دندان‌پزشکی، کودکان معمولاً تحت فشار روانی هستند. با توجه به امتیاز بندی رفتار سارنات (Sarnat)، 5 نوع مختلف از بیماران می‌توانند از هم متمایز شوند. هیچ روشی وجود ندارد که تأثیر جو دندان‌پزشکی و رفتار دندان‌پزشک را روی آمادگی همکاری بیماران جوان (کم سن) اندازه‌گیری کند. هدف مطالعه اخیر، اجرا و ارزیابی یک پرسش‌نامه در رابطه با این موضوع می‌باشد. 88 بیمار در این مطالعه شرکت کرده بودند. در اولین بخش از این پرسش‌نامه جدید، اطلاعات شخصی جمع‌آوری می‌شد. دومین بخش، از 43 آیتم تشکیل شده بود که رابطه بین دندان‌پزشک و بیمار را بررسی می‌کرد و بازتاب‌دهنده‌ی جو محیط دندان‌پزشکی بود. آنالیزهای آماری با استفاده از تست کای اسکوئر انجام شدند. تفاوت‌های آماری معنی‌داری بین گروه‌هایی که همکاری می‌کردند و گروه‌هایی که همکاری نمی‌کردند، از نظر درک صداقت، توانایی توضیح و تمایل دندان‌پزشک برای کمک به آن‌ها وجود داشت. کودکانی که همکاری نمی‌کردند به‌طور قابل‌توجهی بیشتر اوقات از محیط دندان‌پزشکی وحشت داشتند. همدردی تنها، دارای یک اثر کوچکی روی همکاری کودکان بود. با کودکان باید با تلقین (همدلی) رفتار می‌شد. به ویژه بیماران جوان‌تر (کم سن تر) قدر توضیحات مفصل ارائه‌شده توسط دندان‌پزشک را می‌دانستند. عدم همکاری کودکان، اغلب ناشی از برانگیخته شدن احساسات آن‌ها در محیط‌های ناشناخته بود، به طوری که منجر به یک درک ناخوشایند از کل مجموعه می‌شد.