مقاله عسل و دیابت شیرین (2017 الزویر)

2. روش تحقیق

1-2 انتخاب مطالعات

2-2 استخراج داده ها

3-2 تاییدیه اخلاقی

3. نتایج

4. بحث

5. نتیجه

منابع

Background and objective Since ancient times, honey has been used due to its nutritional and therapeutic value. The role of honey has been acknowledged in the scientific literature however, its use has been controversially discussed and has not been well accepted in modern medicine especially for diabetic patients. This study aimed to investigate the role of honey in diabetic patients.

Methods In this study, we identified 107 research articles from data based search engines including “PubMed”, “ISI-Web of Science”, “Embase” and “Google Scholar”. The research papers were selected by using the primary key-terms including “Honey”, “Honey bee” and “Diabetes Mellitus”. The research documents in which “Honey” and “Diabetes Mellitus” were debated are included. After screening, we reviewed 66 papers and finally we selected 35 studies which met the inclusion criteria and the remaining documents were excluded.

Results This study investigated the preclinical, clinical, human and animal model studies on honey and diabetes mellitus and found that honey decreases the fasting serum glucose, increases the sting C-peptide and 2-h postprandial C-peptide. Although, there is a dearth of data and literature also contrary discussed the use of honey in diabetic patients.

Conclusion Honey decreases the fasting serum glucose, increases fasting C-peptide and 2-h postprandial C-peptide. Honey had low glycemic index and peak incremental index in diabetic patients. The use of honey in diabetic patients still has obstacles and challenges and needs more large sample sized, multi-center clinical controlled studies to reach better conclusions.

زمينه و هدف: از زمان های قدیم، عسل به دلیل دارا بودن ارزش تغذیه ای و درمانی مورد استفاده قرار گرفته است. نقش عسل در متون علمی تصدیق شده است، اما به هر حال، استفاده از آن بحث برانگیز شده است و در پزشکی مدرن بخصوص برای بیماران دیابتی به خوبی پذیرفته نشده است. این مطالعه با هدف بررسی و تحقیق نقش عسل در بیماران دیابتی انجام شده است.

روش ها: در این مطالعه ما 107 مقاله ی پژوهشی را از سایت های جستجوی مبتنی بر اطلاعات شناسایی کردیم که شامل سایت های PubMed، ISI-Web of Science، Embase و Google Scholar می باشد. مقالات پژوهشی با استفاده از اصطلاحات کلیدی اولیه شامل «عسل»، «زنبور عسل» و «دیابت شیرین» انتخاب شدند. مدارک پژوهشی که در آن ها «عسل» و «دیابت شیرین» مطرح گشته و مورد بحث قرار گرفته اند نیز گنجانده شده اند. بعد از غربالگری، ما 66 مقاله را مرور کردیم و 35 مطالعه را که معیارهای ورود به پژوهش داشتند را انتخاب و بقیه ی مقاله های موجود حذف شدند.

نتایج: در این مطالعه، مطالعات پیش بالینی، بالینی، مطالعات انسانی و حیوانی بر روی عسل و دیابت مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه به دست آمد که عسل باعث کاهش گلوکز سرم ناشتا، افزایش C-peptide و C-peptide بعد از صرف غذا می شود. اگرچه اطلاعات و دست نوشته های کمی نیز وجود دارد که مخالف با بحث استفاده از عسل در بیماران دیابتی می باشد.

بحث: عسل باعث کاهش گلوکز سرم ناشتا، افزایش C-peptide ناشتا و C-peptide بعد از دو ساعت پس از صرف غذا می شود. عسل دارای شاخص گلیسمیک افزایشی و شاخص افزایشی راس آن در بیماران دیابتی می باشد. استفاده از عسل در بیماران دیابتی همچنان موانع و چالش هایی دارد و نیازمند مطالعات بالینی در نمونه های بزرگتر و چند مرکزی می باشد تا نتیجه گیری بهتری حاصل شود.

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)