مقاله انگلیسی تخمین پاسخ فرسایش خاک در استفاده از زمین (2018 الزویر)

Soil erosion, a widespread form of soil degradation, is one of the most severe threats to the terrestrial ecosystems in the world (Pimental, Harvey, & Resosudarmo, 1995). It is directly related to decreased agriculture productivity and water pollution, and it has many negative effects on nature, such as degradation of soil structure, depletion of soil fertility, reducing the effective rooting depth, and ruining the most fundamental of all natural resources (Fitton, Saffouri, & Blair, 1995; Lal & Bruce, 1999; Nearing, 2005). The Chinese Loess Plateau is the most heavily eroded area in the world (Fu, 1989), and the soil erosion modulus with 5000– ۱۰,۰۰۰ mg km
۲ per year were larger than other areas (Chen, Wang, Fu, & Qiu, 2001). Since the 1950s, to control severe soil erosion, improve agriculture production and reduce sediment loads in the Yellow River, there has been implemented a lot of soil and water conservation projects in the Loess Plateau catchments. In order to promote sustainable development in the Loess Plateau, the Grain for Green project was implemented in 1999. These conservation efforts, including terracing, afforestation and vegetation restoration, reduced the sediment yield from hill slopes and sediment delivery to rivers by increasing hydrologic surface roughness, and the vegetation coverage gradually increased (Chen, Ma, & Zhang, 2016; Yan, Zhang, Yan, & Zhao, 2016). Generally, the more the vegetation restoration implemented in the region, and the lower the soil erosion modulus (Ritsema, 2003). Soil erosion caused by water has been assessed by some developed models, including the Water Erosion Prediction Project (WEPP), Universal Soil Loss Equation (USLE), the Revised Universal Soil Loss Equation (RUSLE), and the Erosion Productivity Impact Calculator (EPIC) (Flanagan & Laflen, 1997; Renard, Foster, & Weesies, 1997; Williams, Renard, & Dyke, 1983; Wischmeier & Smith, 1978). The USLE model considers most of the factors to assess long term soil erosion from interrill and rill areas (Wischmeier & Smith, 1978). Compared to the USLE, the RUSLE has become available during the last 40 years with the characteristics of easily to parameterize and requiring less data (Lee, 2004). The combination of erosion models with GIS was an effective method to assess the temporal and spatial distribution of erosion (Mitasova, Hofierka, Zlocha, & Iverson, 1996; Qin & Zhu, 2009). Ferro and Porto (2000) used the USLE combined with the travel time concept and assessed the erosion in a watershed. There have many researches to investigate soil erosion either in plot or watershed scale in the Loess Plateau of China (Fu, Wang, & Lu, 2009; Sun, Shao, & Liu, 2013; Zhao, Kondolf, Mu, & Han, 2016). Fu, Zhao, and Chen (2005), based on the RUSLE to assess soil loss in the Yanhe watershed of the Loess Plateau, found that the annual average soil erosion was 14,458 mg km
۲ per year. Sun, Shao, and Liu (2014) used the RUSLE to analyze the influence of land cover change on soil erosion in the Loess Plateau from 2000 to 2010. The results found that the steadily increased vegetation cover lead to gradually decreased soil erosion rates from 2000 to 2010. Zhao, Kondolf, Mu, and Han (2017) found that the sediment yield also decreased in the Huangfuchuan catchment of the Loess Plateau from 1990 to 2006. A series of previous studies demonstrated that these measures have obtained success to some extent. The Beiluo River, located in the center of the Loess Plateau, is representative of the changes in vegetation coverage resulting from conservation projects.

فرسایش خاک، یک شکل گسترده از تخریب خاک، یکی از شدیدترین تهدیدات برای اکوسیستم های زمینی در جهان است (Pimental، Harvey، & Resosudarmo، 1995). این به طور مستقیم با کاهش بهره وری کشاورزی و آلودگی آب مرتبط است و تأثیرات منفی زیادی بر طبیعت دارد، از قبیل تخریب ساختار خاک، تخریب باروری خاک، کاهش عمق ریشه کنی و تخریب اساسی ترین منابع طبیعی (Fitton ، Saffouri، & Blair، 1995؛ Lal & Bruce، 1999؛ نزدیکان، 2005). چابهار لس چاینا بیشترین میزان فرسایش در جهان است (فو، 1989)، و مدول فرسایش خاک با 5000-10،000 میلیمتر کیلومتر مربع در سال در مقیاس بزرگتر از مناطق دیگر (چن، وانگ، فو و چیو) ، 2001) از دهه 1950 برای کنترل فرسایش شدید خاک، بهبود تولید کشاورزی و کاهش بارهای رسوب در رودخانه یولند، پروژه های حفاظت از خاک و آب در لایه های لس پلاتو اجرا شده است. به منظور ترویج توسعه پايدار در فلات لوس، پروژه Grain for Green در سال 1999 به اجرا درآمد. اين تلاش های حفاظت از جمله تاريکی، جنگل زدایی و بازسازی پوشش گياهي، از طريق افزايش زبري سطح هيدرولوژيک، رسوب را از دامنه های تپه و رسوب به رودخانه ها کاهش داد پوشش گیاهی به تدریج افزایش یافت (چن، م، و ژانگ، 2016؛ یان، ژانگ، یان، و ژائو، 2016). به طور کلی، بیشتر بازسازی پوشش گیاهی در منطقه انجام می شود و کمتر از آن می توان فرسایش خاک (Ritsema، 2003) را کاهش داد. فرسایش خاک ناشی از آب توسط برخی از مدل های توسعه یافته، از جمله طرح پیش بینی تخریب آب (WEPP)، معادله تلفیق جهانی (USLE)، معادله از بین بردن جهانی روان (RUSLE) و ماشین حساب تاثیر بهره وری (EPIC) (Flanagan & Laflen، 1997؛ Renard، Foster & Weesies؛ 1997؛ ویلیامز، Renard & Dyke، 1983؛ Wischmeier & Smith، 1978). مدل USLE اکثر عوامل را برای ارزیابی فرسایش خاک های طولانی مدت از ناحیه درونی و غرقاب در نظر می گیرد (Wischmeier & Smith، 1978). در مقایسه با USLE، RUSLE در طول 40 سال گذشته با ویژگی های به راحتی پارامتر کردن و نیاز به اطلاعات کم (Lee، 2004) در دسترس است. ترکیبی از مدل های فرسایش با GIS یک روش موثر برای ارزیابی توزیع زمانی و فضایی فرسایش بود (میتاواوا، هوفیرا، زلوچا و ایوانسون، 1996؛ چین و زو، 2009). Ferro و Porto (2000) از USLE همراه با مفهوم زمان سفر و ارزیابی فرسایش در حوزه آبریز استفاده کردند. تحقیقات زیادی برای بررسی فرسایش خاک در مقیاس آبخیزداری در ورقه لوئیس لوس (Fu، Wang & Lu، 2009؛ Sun، Shao & Liu، 2013؛ Zhao، Conold، Mu، & Han، 2016) انجام شده است. . فو، ژائو و چن (2005)، بر اساس RUSLE برای ارزیابی میزان خسارت خاک در حوزه آبخیز لانه ی لس، نشان داد که میانگین سالانه فرسایش خاک 14.458 میلی گرم در کیلومتر 2 در سال است. خورشید، شائو و لیو (2014) از RUSLE برای تحلیل تاثیر تغییرات پوشش زمین در فرسایش خاک در Plateau Loess از سال 2000 تا 2010 استفاده کردند. نتایج نشان داد که افزایش پوشش گیاهی به طور پیوسته باعث کاهش میزان فرسایش خاک از سال 2000 شد تا سال 2010. ژائو، کاندولف، مو و هان (2017) دریافتند که میزان رسوب در سالهای 1990 تا 2006 نیز در حوضچه Huangfuchuan از Plateau لس کاهش یافته است. یک سری مطالعات قبلی نشان داد که این اقدامات تا حدی به موفقیت دست پیدا کرده است. رودخانه Beiluo، واقع در مرکز فلات لس، نشان دهنده تغییرات پوشش پوشش گیاهی از پروژه های حفاظت است.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)