مقاله سازگاری در تغییر سازمانی: آیا هر کارمند ارزش رهبری مشارکتی دارد؟ یک پژوهش تجربی (2018 الزویر)

مقدمه

2-تعهد موثر برای تغییر و مدیریت مشارکتی

3-جهت گیری در جهت مدیریت بعنوان یک تعدیل کننده بالقوه

4-روش

4.2 تحلیل

4.3 مقیاس ها

4.3.1 تعهد موثر برای تغییر

4.3.2 مدیریت مشارکتی

4.3.3 جهت گیری به سمت مدیریت

4.3.4 متغیرهای کنترل

5- نتایج

6- بحث و مفاهیم کاربردی و نظری

7-محدودیت های مقاله

Although leadership is generally considered an important lever to increase commitment during organizational change, empirical research has yet to unravel many of the underlying mechanisms. In this paper, we propose that the impact of participative leadership on affective commitment to change will be contingent on employees’ orientation toward leadership. In our empirical study in two police organizations, we find evidence that followers’ orientation toward leadership is a useful interacting variable. Participative leadership lowers affective commitment to change for individuals with high dominance orientation. In contrast, participative leadership increases affective commitment to change for employees with high development orientation toward leadership. Implications for theory and practice are discussed.

اگر چه رهبری به طور کلی یک اهرم مهم برای افزایش تعهد در طول فرایند تغییر سازمانی است، اما تحقیقات تجربی هنوز برای بسیاری از سازوکارهای اساسی تغییر سازمانی کامل نشده است. در این مقاله مطرح می کنیم که رهبری مشارکتی بر تعهد عاطفی به تغییر ، به جهت گیری کارکنان نسبت به رهبری بستگی دارد. در این مطالعه تجربی در دو سازمان پلیس، شواهدی پیدا کردیم که نشان داد جهت گیری کارکنان به سوی رهبری یک متغیر مفید تعاملی است رهبری مشارکتی، تعهد عاطفی را برای تغییر دادن افراد با جهت گیری سلطه گرانه کاهش می دهد. در مقابل، رهبری مشارکتی تعهد عاطفی را برای تغییر کارکنانی که جهت گیری بالایی در جهت پیروی از رهبری دارند، افزایش می دهد. در نهایت مفاهیم تئوری و کاربردی مورد بحث قرار گرفته اند.