مقاله فعالیت ضد باکتریایی پانسمان کامپوزیتی بیومتریال در مقایسه با پانسمان های زخم ضد میکروبی (2019 الزویر)

1. مقدمه

2. روش ها

2.1.مواد

2.2. تهیه پانسمان های پلیمری کامپوزیتی

2.3.آماده سازی نمونه های باکتریایی

2.4. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) استرپتومایسین و دیکلوفناک

2.5. فعالیت ضد باکتریایی فیلم های ضد میکروبی، ویفرها، و پانسمان های تجاری نقره

2.6.آنالیز آماری

3.نتایج

3.1.حداقل غلظت مهارکنندگی استرپتومایسین و دیکلوفناک

3.2.فعالیت ضدمیکروبی استرپتومایسین خالص و شاهد دیکلوفناک

3.3. فعالیت ضدباکتریایی فیلم های پلی اوکس-کاراژینان (105*2 کلنی بر میلی‌لیتر)

3.4. فعالیت ضدباکتریایی فیلم‌های پلی اوکس-سدیم آلژینات ( 105*2 کلنی بر میلی‌لیتر)

3.5. فعالیت ضدباکتریایی ویفرهای پلی اوکس-کاراژینان و پلی اوکس-سدیم آلژینات ( 105*2 کلنی بر میلی‌لیتر)

3.6. اثر ضدمیکروبی پانسمان های تجاری زخم ( 105*2 کلنی بر میلی‌لیتر)

4. بحث

5.نتیجه‌گیری

منابع

Infected chronic wounds heal slowly, exhibiting prolonged inflammation, biofilm formation, bacterial resistance, high exudate and ineffectiveness of systemic antimicrobials. Composite dressings (films and wafers) comprising polyox/carrageenan (POL-CAR) and polyox/sodium alginate (POL-SA), loaded with diclofenac (DLF) and streptomycin (STP) were formulated and tested for antibacterial activity against 2 × 105 CFU/mL of Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa and Staphylococcus aureus representing infected chronic wounds and compared with marketed silver dressings. Minimum inhibitory concentration (MIC) showed higher values for DLF than STP due to non-conventional antibacterial activity of DLF. The DLF and STP loaded dressings were highly effective against E. coli, P. aeruginosa and S. aureus. POL-SA dressings were more effective against the three types of bacteria compared to POL-CAR formulations, while the DLF and STP loaded dressings showed greater antibacterial activity than the silver-based dressings. The films, showed greater antibacterial efficacy than both wafers and silver dressings. STP and DLF can act synergistically not only to kill the bacteria but also prevent their resistance and biofilm formation compared to silver dressings, while reducing chronic inflammation associated with infection.

زخم‌های آلوده‌ی مزمن به آهستگی بهبود پیدا می‌کنند و نشان‌دهنده‌ی التهاب طولانی‌مدت، تشکیل بیوفیلم، مقاومت باکتریایی، ترشحات التهابی زیاد و فعالیت ضدمیکروبی ناکارآمد است. پانسمان‌های کامپوزیتی (فیلم‌ها و ویفرها) شامل پلی‌اوکس/کاراژینان (POL-CAR) و پلی‌اوکس/سدیم آلژینات (POL-SA)، حاوی دیکلوفناک (DLF) و استرپتومایسین (STP) فرموله شده و برای مقایسه‌ی فعالیت ضدمیکروبی علیه 105*2 سی اف یو بر میلی‌لیتر از اشریشیا کلی، سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوکوس اورئوس که زخم‌های مزمن را نشان می‌دهند با پانسمان‌های نقره‌ی موجود در بازار استفاده شدند. حداقل غلظت مهاری (MIC) بیشترین مقدار را برای دیکلوفناک نسبت به استرپتومایسین به دلیل فعالیت ضدباکتریایی غیرمرسوم دیکلوفناک نشان داد. پانسمان‌های دیکلوفناک و استرپتومایسین بیشترین اثر را در برابر اشریشیا کلی، سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوک اورئوس داشتند. پانسمان پلی‌اوکس-سدیم آلژینات بیشترین اثر را بر علیه این سه باکتری نسبت به پانسمان پلی‌اوکس-کاراژینان داشت، در حالیکه پانسمان‌های دیکلوفناک و استرپتومایسین فعالیت ضدباکتریایی قویتری نسبت به پانسمان‌های برپایه‌ی نقره نشان دادند. فیلم‌ها اثر ضدباکتریایی بیشتری نسبت به دو ویفر و پانسمان‌های نقره داشتند. دیکلوفناک و استرپتومایسین می‌توانند نه تنها به طور سینرژیک برای کشتن باکتری‌ها اقدام نمایند بلکه از تشکیل بیوفیلم و مقاومت آنها در مقایسه با پانسمان‌های نقره نیز ممانعت می‌کنند، ضمن اینکه التهاب مزمن مربوط به آلودگی را کاهش می‌دهند.

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)