مقاله بوستینگ بستر تومور از تومورهای عمیق در سرطان پستان در مرحله اولیه (2010 الزویر)

مواد و روش ها

تکنیک های برنامه ریزی

Arc های کانفورمال داینامیک

پرتودرمانی تعدیل شدت با گانتری استاتیک

RapidArc

میدان های استاتیک کانفورمال 3D

پرتوهای الکترون

پرتوهای پروتونی

ابزارهایی برای آنالیز

نتایج

بحث

Purpose: To assess the potential dosimetric advantages and drawbacks of photon beams (modulated or not), electron beams (EB), and protons as a boost for the tumor bed in deep-seated early-stage breast cancer. Material and methods: Planning CTs of 14 women with deep-seated tumors (i.e., P4 cm depth) were selected. The clinical target volume (CTV) was defined as the area of architectural distortion surrounded by surgical clips. The planning treatment volume (PTV) was the CTV plus 1 cm margin. A dose of 16 Gy in 2 Gy fractions was prescribed. Organs at risk (OARs) were heart, lungs, breasts, and a 5-mm thick skin segment on the breast surface. Dose–volume metrics were defined to quantify the quality of concurrent treatment plans assessing target coverage and sparing of OAR. The following treatment techniques were assessed: photon beams with either static 3D-conformal, dynamic arc (DCA), static gantry intensity-modulated beams (IMRT), or RapidArc (RA); a single conformal EB; and intensity-modulated proton beams (IMPT). The goal for this planning effort was to cover 100% of the CTV with P95% of the prescribed dose and to minimize the volume inside the CTV receiving >107% of the dose. Results: All techniques but DCA and EB achieved the planning objective for the CTV with an inhomogeneity ranging from 2% to 11%. RA showed the best conformity, EB the worst. Contra-lateral breast and lung were spared by all techniques with mean doses <0.5 Gy (zero for protons). The ipsi-lateral lung received a mean dose <10% of that prescribed with photon beams and <2% with IMPT, increasing to 17% with EB. The heart, in left-sided breast tumors, received also the highest dose with EB. The skin was best protected with RA with a mean dose of 5.4 Gy and V15Gy = 2.4%. Conclusions: Boosting the tumor bed in early-stage breast cancer with optimized photon or proton beams may be preferred to EB especially for deep-seated targets. The marked OAR (i.e., ipsi-lateral breast, lung, heart, and skin surface) dose-sparing effect may allow for a potential long-term toxicity risk reduction and better cosmesis. DCA or RA may also be considered alternative treatment options for patients eligible for accelerated partial breast irradiation trials.

هدف: ارزیابی مزایا و اشکالات بالقوه ی دزیمتری پرتوهای فوتونی (تعدیل شده یا نه)، پرتوهای الکترونی (EB)، و پرتوهای پروتونی به عنوان یک بوست برای بستر تومور در سرطان پستان عمیق در مرحله ی اولیه.

مواد و روش ها: طراحی CTs های 14 زن مبتلا به تومور عمیق (یعنی بیشتر از 4 سانتی متر عمق) انتخاب شد. حجم هدف بالینی (CTV) به صورت منطقه ی تحریف ساختاری که با گیره های جراحی احاطه می شود تعریف شده بود. حجم طراحی درمانی (PTV)، CTV به اضافه ی 1 سانتی متر حاشیه بود. یک دزی از فرکشن های 16 GY در 2GY از پیش تعیین شده بود. ارگان های در معرض ریسک (OARs) شامل قلب، ریه-ها، پستان ها و یک بخش پوستی با ضخامت 5 میلی متر روی سطح پستان بودند. ماتریکس های دوز – حجم برای تعیین کیفیت و کمیت طرح های درمانی همزمان تعیین شده بودند که پوشش و حفظ OAR را ارزیابی می کردند. تکنیک های درمانی زیر مورد ارزیابی قرار گرفتند: پرتوهای فوتونی با کانفورمال 3 بعدی استاتیک، dynamic arc (DCA)، پرتودرمانی با شدت تعدیل شده ی (IMPT)گانتری استاتیک یا RapidArc (RA)؛ یک EB تک کانفورمال و پرتوهای پروتونی تعدیل شده با شدت (IMPT). هدف این طراحی، پوشش 100% همه ی CTV های بزرگتر مساوی 95% دوز از پیش تعیین شده و به حداقل رساندن حجم درون CTV که 107% از دوز را دریافت می کنند، می باشد.

نتایج: همه ی تکنیک ها به جز DCA و EB به هدف طراحی برای CTV دست پیدا کرده بودند که یک ناهمگنی در محدوده ی 2% تا 11% داشت. RA بهترین انطباق را نشان داد، و EB بدترین مورد بود. پستان و ریه ی سمت مقابل توسط همه ی تکنیک ها، با میانگین دوزهای کمتر از Gy 0.5 (برای پروتون ها، صفر) حفظ شده بود. ریه ی همان سمت بدن، یک میانگین دوز کمتر از 10% را از آن چیزی که قبلا با پرتوهای فوتونی تعیین شده بود و کمتر از 2% را از آن چیزی که با IMPT تعیین شده بود، دریافت می کرد که با EB تا 17% افزایش پیدا می کرد. قلب، در تومورهای پستان سمت چپ، نیز بالاترین دوز را با EB دریافت کردند. پوست به بهترین شکل با RA و با یک میانگین دوز Gy 5.4 و V15=2.4% حفاظت شده بود.

نتیجه گیری ها: بوستینگ بستر تومور در سرطان پستان مراحل اولیه با پرتوهای پروتونی یا فوتونی بهینه شده ممکن است به EB، به ویژه برای اهداف عمیق، ترجیح داده شود. اثر حفظ دوز در OARهای مشخص (یعنی، پستان، ریه و قلب و سطح پوست موجود در همان سمت بدن)، ممکن است یک کاهش ریسک سمیت بالقوه ی درازمدت را ممکن سازد. DCA یا RA همچنین ممکن است به عنوان یک گزینه ی درمانی جایگزین برای بیمارانی که واجد شرایط آزمایش های پرتوافکنی ناکامل شتاب دهی شده ی پستان هستند، باشد.

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)