مقاله انگلیسی بررسی نقش قابلیت های دانش داخلی و خارجی در بحران مالی جهانی (2019 الزویر)

این مقاله به بحث در مورد عوامل موثر در شکست کسب و کار کمک می کند و کمک می کند تا برای روشن شدن اثر تلاش های نوآوری داخلی و منابع دانش خارجی در یک مدل خطر از خروج شرکت. با استفاده از داده های پانل های شرکت های تولیدی و خدماتی در اسپانیا برای دوره 2009-2015، یافته های ما نشان می دهد که بحران مالی موجب افزایش احتمال شکست کسب و کار شد. با این حال، بنگاه هایی با سطوح بالایی از سرمایه انسانی تحقیق و توسعه، بهتر از آنند که بتوانند در شرایط مالی نامطلوب زندگی کنند. علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که همکاری با شرکای عمودی تاثیر ضعف کسب و کار در بخش های تولید را کاهش می دهد. این مطالعه بینش جدیدی را درباره پیشینیان شکست کسب و کار ارائه می دهد و چگونه شرکت ها می توانند توانایی کسب و کار خود را با شرایط اقتصادی بالا مطابقت دهند.

1. مقدمه

خطر شکست کسب و کار در هر مرحله از توسعه کسب و کار قابل توجه است (برای بررسی اخیر در مورد بقای سازمان و شکست در سازمان به Josefy، Harrison، Sirmon، & Carnes، 2017 اشاره شده است. سرمایه گذاری های جدید به ویژه حساس هستند با توجه به Bhattacharjee، Higson، Holly و Kattuman (2009) بین 50٪ تا 90٪ از کسب و کارهای جدید شکست در نتیجه عوامل میکرو و اقتصاد کلان در محیط کسب و کار. شکست ناشی از ورشکستگی، انحلال و یا تعطیل، به دلیل کاهش کارآیی داوطلبانه یک کسب و کار به دلیل عملکرد ضعیف است که به عنوان یک منبع مجدد منابع به حساب می آید (Siepel، Cowling، Coad، 2017). تصمیم برای بستن یک کسب و کار به طور مشترک تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله ویژگی های شرکت (Colombelli، Krafft، Quatraro، 2013؛ Spaliara & Tsoukas، 2013)، قابلیت های خاص شرکت (Cefis & Marsili 2012) و اقتصاد کلان شرایط (لیو، 2004). Bhattacharjee و همکاران. (2009) بیان می کند که خروج بنگاه ها طبقاتی است. ورشکستگی به طور خاص با شرایط اقتصادی نامطلوب مانند بحران مالی اخیر همراه است و اغلب با بازده اقتصادی همراه است (Bachmann، Elstner، & Sims، 2013).

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

This paper contributes to the debate on the determinants of business failure and helps to clarify the effect of internal innovation efforts and external knowledge sources in a hazard model of firm exit. Using panel data of manufacturing and service firms in Spain for the period 2009–2015, our findings show that the financial crisis increased the probability of business failure; however, firms with high levels of R&D human capital are better positioned to survive under uncertain financial conditions. In addition, we find evidence that cooperation with vertical partners reduces the effect of business failure in manufacturing sectors. This study provides new insight into the antecedents of business failure and how firms can match their business capabilities to prevailing economic conditions.

1.Introduction

The risk of business failure is significant at any stage of business development (for a recent review of the literature on organisational survival and failure refer to Josefy, Harrison, Sirmon, & Carnes, 2017). New ventures are particularly susceptible; according to Bhattacharjee, Higson, Holly, and Kattuman (2009) between 50% to 90% of new businesses fail as a result of micro and macroeconomic factors in the business environment. Failure by insolvency, liquidation or closure refers to the voluntary ‘winding-down’ of a business due to poor performance, which is viewed as an efficient reallocation of resources (Siepel, Cowling, & Coad, 2017). The decision to close down a business is jointly influenced by a variety of factors, including firm characteristics (Colombelli, Krafft, & Quatraro, 2013; Spaliara & Tsoukas, 2013), firm-specific capabilities (Cefis & Marsili, 2012), and macroeconomic conditions (Liu, 2004). Bhattacharjee et al. (2009) state that firms’ exits are deemed to be cyclical in nature. Bankruptcies in particular are often associated with adverse economic conditions, such as the recent financial crisis, and acquisitions are often associated with economic recoveries (Bachmann, Elstner, & Sims, 2013).