مقاله انگلیسی تأثیر شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر عملکرد پایدار در سازمان های بهداشت (2020 الزویر)

طی چند سال گذشته ، سازمانها با اتخاذ شیوه های مشاغل سازگار با محیط زیست با فشار ذینفعان روبرو شده اند ، جایی که برای شناسایی شیوه های سبز که باعث تقویت پایداری می شود ، ضروری است. علیرغم اینکه مدیریت منابع انسانی سبز توجه قابل توجهی از سوی محققان دارد ، مطالعات مربوط به رویه های سبز محدود باقی مانده و هنوز در چارچوب کشورهای در حال توسعه ظاهر می شوند. این مقاله با هدف ارزیابی میزان اجرای شیوه های مدیریت سبز منابع انسانی در سازمان های بهداشت و درمان فلسطین و تأثیر آنها بر عملکرد پایدار در این بخش مهم خدمات انجام شده است. یک روش تحقیق مختلط با انجام 14 مصاحبه نیمه ساختار یافته با مدیران منابع انسانی ، مدیران عملیاتی و مدیران ارشد اجرایی در طیف وسیعی از مناطق در بخش مراقبت های بهداشتی در کرانه باختری به تصویب رسید. از نظرسنجی به عنوان ابزاری کمی برای جمع آوری داده ها از 69 پاسخ دهنده استفاده شده است که در سطوح مختلف مدیریتی از روشهای مدیریت منابع انسانی سبز استفاده کرده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی استفاده شد. یافته ها نشان داد که شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز در سطح متوسطی اجرا شده است که میانگین کلی اجرای آن 2.42 در مقیاس 5 بوده است. علاوه بر این ، عملکرد پایدار در سطح بالایی ، 3.42 در مقیاس 5. شناسایی و اولویت بندی شیوه های سبز ، که در آن تأثیرگذارترین شیوه ها ، “استخدام سبز” و “آموزش و مشارکت سبز” بود ، استفاده شد. كمترين تاثيرگذار در عملكرد “مديريت و جبران عملكرد سبز” بود.

1. مقدمه

حفاظت و حفظ منابع طبیعی محیط زیست سیستم در اولویت اصلی تصمیم گیرندگان و مدیران ارشد در زمینه های مختلف تجاری قرار گرفته است (هاوارد-گرنویل و همکاران ، 2014). در حال حاضر ، شرکت ها مشغول افزایش رقابت هستند که این امر به مدیران نیاز دارد تا راه های جدیدی را برای بهینه سازی منابع ضروری سازمانی خود یعنی منابع انسانی (HR) در نظر بگیرند ، جایی که منابع انسانی عامل اصلی موفقیت برای اجرای سیاست ها ، شیوه ها و افزایش عملکرد پایدار (هارل و تفریر ، 1999 ؛ شیهان ، 2014). علاوه بر این ، منابع انسانی نقش قابل توجهی در عملکرد سازمان ایفا می کند ، جایی که مدیریت ارشد منابع انسانی را یک مزیت رقابتی برای موفقیت سازمانی می داند ، که می تواند منجر به نوآوری و عملکرد پایدار و همچنین استفاده کارآمد از منابع سازمانی برای کاهش تهدیدها و موانع شود و از این طریق باقی بماند. رقابتی در بازار (سینگ و همکاران ، 2019a). ایجاد تعادل بین مصرف منابع و توسعه اقتصادی یک چالشی محسوب می شود که بنگاه ها را ملزم به اجرای فعالیت های تجاری سازگار با محیط زیست می کند که عملکرد اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی آنها را بهبود می بخشد (چان و همکاران ، 2012)

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

Abstract

Over the past few years, organisations have faced pressure from stakeholders to adopt environmentally friendly business practices, where it is becoming critical to identify green practices that boost sustainability. Despite green human resource management receiving significant interest from scholars, studies related to green practices remain limited, and are still emerging in a developing countries context. This paper aims to assess the level of implementation of green human resource management practices in Palestinian healthcare organisations, and their impact on sustainable performance in this important service sector. A mixed research approach was adopted by conducting 14 semi-structured interviews with human resource managers, operational managers, and chief executive officers within a range of areas in the healthcare sector in the West Bank. A survey was used as a quantitative tool for data collection from 69 respondents who have been using green human resource management practices at different managerial levels. Partial least squares structural equation modelling was used for data analyses. The findings revealed that green human resource management practices were implemented at a moderate level, where the overall mean of implementation was 2.42 on a scale of 5. Moreover, sustainable performance was achieved at a high level, 3.42 on a scale of 5. Identification and prioritisation of green practices were applied, where the most influential practices were ‘green hiring’, and ‘green training and involvement’; the least influential green practice was ‘green performance management and compensation’.

1.Introduction

Protecting and preserving the natural eco-system’s resources has been considered a main priority of decision-makers and top managers in various business fields (Howard-Grenville et al., 2014). Currently, companies are engaging in increased competition, which requires managers to keep finding new ways in which to optimise their essential organisational resources, i.e. human resources (HR), where HR is considered a key success factor for the implementation of polices, practices, and boosting sustainable performance (Harel and Tzafrir, 1999; Sheehan, 2014). Furthermore, HR plays a noticeable role in the organisation’s performance, where top management considers HR a competitive advantage for organisational success, which can lead to innovation and sustainable performance, as well as the efficient use of organisational resources to reduce threats and obstacles, thereby remaining competitive in the market (Singh et al., 2019a). Creating a balance between resource consumption and economic development is considered a challenge that obliges firms to implement environmentally friendly business activities that improve their economic, social, and environmental performance (Chan et al., 2012)