مقاله انگلیسی وفاداری برند: توسعه و اعتبار سنجی مقیاس (2020 الزویر)

هدف از این تحقیق توسعه و اعتبار سنجی مقیاس چند بعدی از وفاداری برند است. این مقاله از طریق دو مطالعه جداگانه که شامل 592 مصرف کننده آمریکایی است ، روند سخت توسعه مقیاس را گزارش می کند. مطالعه 1 شامل تولید آیتم مقیاس ، اعتبار سنجی محتوا و تصفیه مقیاس است ، در حالی که مطالعه 2 شامل یک روش جمع آوری داده های دو موج است ، ارزیابی مقیاس وفاداری نام تجاری تصفیه شده در یک شبکه اسمی از روابط. نتایج نشان می دهد مقیاس وفاداری نام تجاری با 20 آیتم دارای اعتبار سازه قوی به عنوان مقیاس بازتابنده مرتبه اول ، مقیاس سازنده مرتبه دوم است. یافته‌ها حاکی از آن است که اگر مصرف کنندگان درگیر رفتارها / شناختها شوند (همانطور که در مقیاس وفاداری برند مشخص شده است) ، روابط بین مصرف کننده و برند با احتمال زیاد پایدار و قابل پیش بینی است. احتمالاً متحمل خراب شدن زمان خواهند شد. و مهمتر از همه ، احتمالاً یکنواخت خواهند ماند. برای پزشکان ، از نمره کلی وفاداری برند می توان برای ردیابی عملکرد برند در طول زمان و برای اهداف محک صنعت استفاده کرد. علاوه بر این ، ابعاد وفاداری نام تجاری اندازه گیری شده جهت مشخصی را ارائه می دهد که براساس آن می توان اقدام به بازاریابی اصلاحی کرد.

1. مقدمه

به خوبی در ادبیات این تصور وجود دارد که ایجاد روابط قدرتمند و پایدار بین مصرف کننده و مارک ، سنگ بنای موفقیت در موفقیت در بازاریابی معاصر است. در حقیقت ، درک چگونگی واکنش مصرف کنندگان به مارک ها ، بر ادبیات بازاریابی برای ده ها سال حاکم شده است. تحقیقات اولیه بیشتر در مورد درک و سنجش رضایت مشتری و درک محصول از محصول متمرکزتر بود (Anderson، 1973؛ Day، 1977) ، بنابراین ، از طریق پارادایم های شناختی ، بینش متغیرهای پاسخ مصرف کننده را ارائه می داد. سیر تحول تحقیقات برند ، در دهه 80 و 90 منجر به این شد که تمرکز به متغیرهای پاسخگویی مصرف کننده طولانی مدت ، از جمله درگیری برند تبدیل شود (بیتی و همکاران ، 1988) ، وفاداری به برند (Amine، 1998) ، تعهد برند (Morgan و هانت ، 1994) ، و اخیراً ، عشق به برند (آلبرت و مرونکا ، 2013 ؛ کارول و آهویا ، 2006) ، که زیر بنای نظریه روانشناختی و بین فردی است. بر این اساس ، Fournier و یائو (1997) اولین کسانی بودند که مارک ها را به عنوان “شرکای روابط” معرفی کردند ، با هدف درک پویایی برقراری روابط پایدار و بادوام روابط بین برند و تجاری.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

Abstract

The goal of this research is to develop and validate a multi-dimensional scale measure of brand fidelity. This paper reports the rigorous process of scale development, through two separate studies involving 592 US consumers. Study 1 involves scale item generation, content validation and scale purification, while Study 2 involves a two-wave data collection method, evaluating the refined brand fidelity scale within a nomological network of relationships. The results demonstrate the 20-item brand fidelity scale to have strong construct validity as a first-order reflective, second-order formative scale. The findings suggest that if consumers engage in the behaviours/cognitions (as defined within the brand fidelity scale), then consumer/brand relationships are likely to be stable and predictable; are likely to endure the ravages of time; and, importantly, are likely to remain monogamous. For practitioners, the overall brand fidelity score can be used to track brand performance over time and for industry benchmarking purposes. Additionally, the measured brand fidelity dimensions provide specific direction upon which remedial marketing action can be implemented.

1.Introduction

Well established in the literature is the notion that building strong and sustainable consumer/brand relationships is the cornerstone to contemporary marketing success. In fact, understanding how consumers respond to brands has dominated the marketing literature for decades. Early research was more product-focussed and centred around the understanding and measurement of customer satisfaction and perceived product performance (Anderson, 1973; Day, 1977), thus, providing insight into consumer response variables, through cognitive paradigms. The evolution of brand research, in the 80s and 90s, resulted in the focus turning to long-term consumer response variables, such as brand involvement (Beatty et al., 1988), brand loyalty (Amine, 1998), brand commitment (Morgan and Hunt, 1994) and, more recently, brand love (Albert and Merunka, 2013; Carroll and Ahuvia, 2006), underpinned by psychological and interpersonal theory. On this basis, Fournier and Yao (1997) were the first to proffer brands as ‘relationship partners’, with the view to understanding the dynamics of establishing stable and durable consumer/brand relationships.