مقاله الگوی هورمون های جنسی مرد در دیابت نوع 2 در Nnewi در جنوب شرقی نیجریه (2013 IOSR)

معرفی

مواد و روش ها

A . طراحی مطالعه و جمعیت

B . جمع آوری نمونه های خونی و آنالیز های بیوشیمیایی

C . آنالیزهای آماری

نتایج

بحث

نتیجه

Background: Type 2 diabetes mellitus has been shown to be associated with certain endocrine disorders in men. We therefore investigated the levels of male sex hormones in serum of patients with type 2 diabetes mellitus (DM2) and non-diabetic controls (NDMC) with a view to establishing the effect of diabetes mellitus on their endocrine system. Methods: One hundred and twenty five male type 2 diabetic subjects and 50 apparently healthy non-diabetic male individuals within the age of 32 – 70 years were recruited into this study. Fasting plasma glucose (FPG), male sex hormones (follicle stimulating hormone (FSH), prolactin, luteinizing hormone (LH), and testosterone), and body mass index (BMI) were determined. Results: The mean value of FPG, FSH and prolactin were significantly higher in diabetic subjects when compared with the NDMC, but there was no significant difference in the levels of LH and BMI. The level of testosterone was significantly lower in diabetics than in NDMC. There was no significant correlation between duration of diabetes and male sex hormones (FSH, LH, Prolactin and Testosterone). Results also showed that male sex hormones, BMI, FPG, are independent of age. Conclusion: This study revealed decreased levels of testosterone with insignificantly high levels of luteinizing hormone which is suggestive of abnormal feedback mechanism in the hypothalamicpituitary-testicular axis of these diabetic men. The study also revealed a significant raised serum prolactin levels in type 2 diabetic patients without a definitive cause. We therefore, recommend further studies to elucidate the possible underlying mechanisms involved in these abnormalities so that correct strategies for treatment can be employed.

زمینه: نشان داده شده است که دیابت شیرین نوع دو همراه با اختلالات یا ناهنجاری های خاصی در مردان همراه می باشد. ما همچنین سطح هورمون های جنسی را در سرم بیماران دیابت نوع (DM2) و افراد غیر دیابتی را به عنوان کنترل(NDM2) بررسی کردیم. این بررسی با توجه به اثرات دیابت بر سیستم غدد درون ریز انجام شد. روش‌ها: صد و بیست و پنج مرد دارای دیابت نوع 2 و 50 مرد با ظاهر سالم و غیر دیابتی در گروه سنی 32 تا 70 سال در این مطالعه شرکت کردند. گلوکز ناشتای پلاسما(FGP) وهورمون های جنسی مردانه(هورمون تحریک کننده ی فولیکول(FSH) ، پرولاکتین، هورمون لوتئیزکننده(LH و تستوسترون) و شاخص وزن بدن(BMI) تعیین شد. نتایج: میانگین مقدار هورمون های FSH، FPG و پرولاکتین به صورت معنی داری در افراد دیابتی در مقایسه با غیر دیابتی بالاتر بود، ولی تفاوت معنی داری در سطح هورمون های LH و BMI وجود نداشت. سطح هورمون تستوسترون در مقایسه با افراد غیر دیابتی، در افراد دیابتی به صورت معنی داری پایین تر بود. ارتباط معنی داری بین مدت زمان دیابت و هورمون های جنسی مردانه وجود نداشت(FSH، LH، پرولاکتین و تستوسترون). همچنین نتایج نشان داد که هورمون های جنسی مردانه، BMI و FPG غیر وابسته به سن می باشند. بحث: این مطالعه نشان داد که کاهش سطح سرمی هورمون تستوتسرون با سطح بالا اما ناچیز هورمون LH همراه است که نشان دهنده ی مکانیسم فیدبکی غیر طبیعی در محور هیپوفیز ـ هیپوتالاموس ـ بیضه است که در این مردان دیابتی وجود دارد. این مطالعه همچنین نشان داد که سطح سرمی هورمون پرولاکتین در افراد دیابتی بدون علت قطعی افزایش پیدا کرده است. بنابراین، ما مطالعات بیشتری را توصیه می کنیم تا مکانیزم های درگیر در این ناهنجاری را تشریح کنند تا استراتژی های درست برای درمان استفاده شود.