مقاله انگلیسی اصلاحات مالی و آسیب پذیری سیستم بانکی (2020 الزویر)

این مقاله با هدف ارائه بینش های جدید در مورد تأثیر اصلاحات مالی بر آسیب پذیری سیستم بانکی. ما نشان می دهیم که پیوند بین آزادسازی مالی و بحران بانکی به تعداد سالهای گذشته از آخرین اصلاحات نظارتی بستگی دارد. به همین ترتیب ، ما نشان می دهیم که به روز کردن مقررات به طور غیرمستقیم بر بحران بانکی با توجه به سطح آزادسازی مالی تأثیر می گذارد. سپس ، ما نشان می دهیم که بحران بانکی تا حد زیادی با شکاف بین نوآوری های مالی و به روزرسانی مقررات در 49 کشور توسعه یافته و در حال توسعه از 1980 تا 2010 قابل توضیح است. شکنندگی بانکی را کاهش می دهد شاید به دلیل محصولات مالی بسیار پرخطر و تبادل شده. تأثیر آزادسازی مالی تا حدود زیادی به سالهای گذشته از آخرین اصلاحات بستگی دارد. با این حال ، اثر بی ثبات کننده آزادسازی مالی در کشورهای در حال توسعه نمی تواند با به روز کردن مقررات خنثی شود و با پیر شدن مقررات آشکارتر می شود.

1. مقدمه

در مورد پیامدهای آزادسازی مالی و تنظیم مالی و همچنین تعامل بین این خصوصیات نهادی ، در مورد احتمال بروز بحران بانکی در یک کشور خاص ، ادبیات زیادی وجود دارد. با این حال ، در مورد تأثیر در طول بحران ها و حتی در مورد زمان اصلاحات نظارتی نسبت به آزادسازی ، کمتر گفته شده است. دلایل محکمی وجود دارد که گمان کنیم ساختار نظارتی خاص اثربخشی خود را با گذشت زمان از دست می دهد و بنابراین ، اگر یک ساختار نظارتی برای سالهای طولانی تغییر نکرده باشد ، ممکن است آزادسازی مالی تأثیر قوی تری در احتمال بروز بحران و مدت زمان بحران داشته باشد.بنابراین ، با تلاش برای رفع برخی کاستی های مربوط به ادبیات قبلی ، زمان بندی نظارتی و انتخاب های سیاسی در نظر گرفته شده است که می تواند آسیب پذیری کشورها از بحران های بانکی را در پی آزادسازی مالی تحت تأثیر قرار دهد. به طور خاص ، ما سهم تاخیرها در به روزرسانی مقررات را برای توضیح آسیب پذیری سیستم بانکی ارزیابی می کنیم. هدف ما این است که دریابیم که آیا به روزرسانی مقررات برای تطبیق در نوآوری مالی ضروری است یا زمان برای آژانسها برای آشنایی با قوانین جدید که می تواند احتمال بروز بحران های بانکی را کاهش دهد ، ضروری است. به عبارت دیگر ، ایده این است که در حالی که مقررات تمایل به دنبال تحولات مالی دارند ، پس از یک دوره زمانی معین بیشتر محتمل می شود که تحولات جدید در بخش بانکی اتفاق بیفتد بدون آنکه تحت نظارت مقررات قرار گیرند ، و این می تواند بی ثباتی مالی را افزایش دهد.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

Abstract

This paper aims at bringing new insights concerning the effect of financial reforms on banking system vulnerability. We show that the link between financial liberalization and banking crisis depends on the number of years since last regulatory reforms. Similarly, we show that updating regulations indirectly affect banking crisis according to the financial liberalization level. Then, we show that banking crisis can be largely explained by a gap between financial innovations and regulation update on a sample of 49 developed and developing countries from 1980 to 2010. Our empirical evidence supports that the regulatory environment is more important in developed countries as it reduces banking fragility perhaps because of highly-risky exchanged financial products. The effect of financial liberalization depends largely on the number of years since last reform. However, destabilizing effect of financial liberalization in developing countries cannot be neutralized by updating regulations and gets more obvious as regulations become older.

1.Introduction

There is a large literature on the consequences of financial liberalization and financial regulation, as well as on the interaction between these institutional characteristics, on the likelihood of banking crisis in a given country. However, very little has been said about the impact on the duration of crises and even less about the timing of regulatory reform relative to liberalization. There are strong reasons to suspect that a specific regulatory structure loses effectiveness over time and, therefore, that financial liberalization may have a stronger impact on the probability of crisis and crisis duration if a regulatory structure has been unchanged for many years. So, trying to remove some shortcomings related to previous literature, this work takes into account regulatory timing and political choices that can affect the countries’ vulnerability to banking crises in the aftermath of financial liberalization. In particular, we assess the contribution of delays in updating regulations to explain banking system vulnerability. Our objective is to find out whether it is necessary to update regulations to accommodate for financial innovation or to give time for agents to become familiar with the new rules which can reduce the likelihood of banking crises. In other words, the idea is that while regulation tends to follow financial developments, after a certain period of time it becomes more likely that new developments in the banking sector occur without being covered by regulations, which can increase financial instability.