مقاله بازنگری پتانسیل آنتی اکسیدان در گونه های گیاهی دارویی (2011 الزویر)

1. مقدمه

2. مروری بر روش های سنجش مورد استفاده برای تخمین محتوای آنتی اکسیدانی

2.1. روش DPPH

2.2. روش ABTS

2.3. روش ORAC

2.4. روش سنجش PCL

2.5. روش رنگبری اسید لینولئیک بتا-کاروتن

2.6. روش سنجش کاهش قدرت

2.7. روش NBT یا روش فعالیت مهار آنیون سوپر اکسید

2.8. مجموع محتوای فلاونوئید

2.9. روش Folin-Ciocalteu

3. گونه های دارویی با پتانسیل آنتی اکسیدان بالا

3.1. abyssinica Diospyros

3.2. Pistacia lentiscus

3.3. Geranium sanguineum L

3.4. Sargentodoxa cuneata Rehd. Et Wils

3.5. Polyalthia cerasoides (Roxb.) Bedd

3.6. Crataeva nurvala Buch-Ham

3.7. Acacia auriculiformis A. Cunn

3.8. Teucrium polium L

3.9. Dracocephalumμmoldavica L

3.10. Urtica dioica L

3.11. Ficus microcarpa L. fil

3.12. Bidens pilosa Linn. Radiata

3.13. Leea indica

3.14. گونه های نعناع

3.15. Uncaria tomentosa (Willd.) DC

3.16. Salvia officinalis L

3.17. Momordica Charantia L

3.18. Rheum ribes L

3.19. Pelargonium endlicherianum

4. نتیجه گیری

Some researchers suggest that two-thirds of the world’s plant species have medicinal value; in particular, many medicinal plants have great antioxidant potential. Antioxidants reduce the oxidative stress in cells and are therefore useful in the treatment of many human diseases, including cancer, cardiovascular diseases and inflammatory diseases. This paper reviews the antioxidant potential of extracts from the stems, roots, bark, leaves, fruits and seeds of several important medicinal species. Synthetic antioxidants such as butylated hydroxytoluene (BHT) and butylated hydroxylanisole (BHA) are currently used as food additives, and many plant species have similar antioxidant potentials as these synthetics. These species include Diospyros abyssinica, Pistacia lentiscus, Geranium sanguineum L., Sargentodoxa cuneata Rehd. Et Wils, Polyalthia cerasoides (Roxb.) Bedd, Crataeva nurvala Buch-Ham., Acacia auriculiformis A. Cunn, Teucrium polium L., Dracocephalum moldavica L., Urtica dioica L., Ficus microcarpa L. fil., Bidens pilosa Linn. Radiata, Leea indica, the Lamiaceae species, Uncaria tomentosa (Willd.) DC, Salvia officinalis L., Momordica Charantia L., Rheum ribes L., and Pelargonium endlicherianum. The literature reveals that these natural antioxidants represent a potentially side effect-free alternative to synthetic antioxidants in the food processing industry and for use in preventive medicine.

برخی از محققان نشان داده اند که دو سوم از گونه های گیاهی جهان دارای ارزش دارویی هستند؛ به طور خاص، بسیاری از گیاهان دارویی دارای پتانسیل آنتی اکسیدان بالا هستند. آنتی اکسیدان ها, استرس اکسیداتیو در سلول ها را کاهش می دهند و در نتیجه در درمان بسیاری از بیماری های انسانی، از جمله سرطان، بیماریهای قلبی عروقی و بیماری های التهابی مفید هستند. این مقاله، به بررسی پتانسیل آنتی اکسیدانی عصاره های ساقه، ریشه، پوست، برگ، میوه ها و دانه چند گونه مهم دارویی می پردازد. آنتی اکسیدان مصنوعی مانند هیدروکسیتولوئن بوتیله شده (BHT) و هیدروکسی لانیسول بوتیله شده (BHA) که در حال حاضر به عنوان افزودنی های غذایی استفاده می شوند و بسیاری از گونه های گیاهی, دارای پتانسیل های آنتی اکسیدانی مشابه این مواد مصنوعی می باشند. این گونه ها شامل Diospyros abyssinica, Pistacia lentiscus, Geranium sanguineum L., Sargentodoxa cuneata Rehd. EtWils, Polyalthia cerasoides (Roxb.) Bedd, Crataeva nurvala Buch-Ham., Acacia auriculiformis A. Cunn, Teucrium polium L., Dracocephalum moldavica L., Urtica dioica L., Ficus microcarpa L. fil., Bidens pilosa Linn. Radiata, Leea indica, the Lamiaceae species, Uncaria tomentosa (Willd.) DC, Salvia officinalis L., Momordica Charantia L., Rheum ribes L., and Pelargonium endlicherianum می شوند. نوشته ها نشان می دهند که این آنتی اکسیدان های طبیعی به طور بالقوه نشان دهنده یک اثر آزاد جانبی جایگزین برای آنتی اکسیدان های مصنوعی در صنایع غذایی و برای استفاده در طب پیشگیرانه است.