مقاله روایت استراتژیک: یک ابزار جدید برای درک قدرت نرم (2014 سیج)

مقدمه: چگونه ایده نای به سرقت رفت؟

بازگشت به قدرت نرم

روایت های راهبردی به عنوان منابع قدرت

یک اکولوژی ارتباطاتی جدید و راهبرد های ارتباطات

روش های مطالعه روایت های راهبردی

نتیجه گیری: پیامد ها برای رسانه، جنگ و کشمکش

Soft power in its current, widely understood form has become a straitjacket for those trying to understand power and communication in international affairs. Analyses of soft power overwhelmingly focus on soft power ‘assets’ or capabilities and how to wield them, not how influence does or does not take place. It has become a catch-all term that has lost explanatory power, just as hard power once did. The authors argue that the concept of strategic narrative gives us intellectual purchase on the complexities of international politics today, especially in regard to how influence works in a new media environment. They believe that the study of media and war would benefit from more attention being paid to strategic narratives.

قدرت نرم در شکل فعلی و بسیار شناخته شده خود به یک محدودیت برای افرادی تبدیل شده است که سعی می کنند تا قدرت و ارتباطات را در امور بین المللی درک کنند. تجزیه تحلیل قدرت نرم بر دارایی ها یا ظرفیت های قدرت نرم و شیوه مدیریت آن ها تاکید دارد و به شیوه تاثیر گذاری آن ربطی ندارد. این به یک اصطلاح جامع و فراگیر تبدیل شده است که قدرت توضیحی و توجیهی خود را همانند قدرت سخت از دست داده است.محققان بر این باورند که مفهوم روایت راهبردی به ما یک خرید فکری از پیچیدگی های سیاست های بین المللی به خصوص در رابطه با شیوه تاثیر گذاری در محیط های رسانه ای جدید را می دهد. آن ها بر این باورند که مطالعه رسانه و جنگ از توجه بیشتر معطوف شده به روایت های راهبردی ذی نفع می شود.