مقاله پارامترهای کلیدی موثر بر توسعه انرژی بادی ساحلی: منطقه دریای شمال آلمان (2022 الزویر)

     The aim of this paper is to identify facilitating and hindering factors for onshore wind energy development near natural conservation regions, in particular in Lower Saxony’s Wattenmeer region. An applied research approach was deployed to connect individual aspects of wind energy technology and establish a cross-disciplinary perspective on the expansion of wind energy. To this end, relevant facilitating and hindering factors were identified and then validated by a group of academic experts. The main factors were grouped within the framework of Strengths, Weaknesses, Opportunities and Threats. In a subsequent step, a sample of experts in the wind power sector evaluated the relative importance of the key factors, using an Analytic Hierarchy Process. The results show that factors positively influencing wind energy expansion exceed the hindering factors. Wind electricity is likely to benefit from opportunities such as climate change and from industry-specific strengths, for instance the competitiveness of wind in the German electricity market. Barriers and uncertainties that influence the further development of the sector relate to strict ecological protection laws and limited spatial opportunities for new projects. Finally, basic policy strategies were formulated which aim at fostering strengths and opportunities of wind energy development and at reducing weaknesses and threats.

Introduction

     Globally, growing understanding and awareness of the potential consequences related to global environmental change is driving the necessity for governments to rapidly decarbonise their economies (Hodbod and Adger, 2014). With the energy sector accounting for three quarters of global greenhouse gas emissions, the provision of clean energy is at the heart of all actions (IEA, 2021). One key measure to keep track with the worldwide efforts to limit global warming to 1.5◦ is the doubling of solar photovoltaics (PV) and wind deployment in the next ten years (IEA, 2021). Thereby, many countries have embarked on a complex transformation of their socio-technical systems in pursuit of long-term climate neutrality by 2050 (Geels et al., 2017b). Transitioning requires deep systemic changes on multiple levels such as technologies, infrastructures, organisations, markets, regulations and user practices. Of all targeted sustainability transformation areas, shifting from fossil fuelled power to the generation of renewable electricity is perhaps the most significant (Croonenbroeck and Hennecke, 2020). At the same time, reconfiguring existing energy systems poses a large-scale challenge, as their elements and layers have co-evolved and aligned over time rendering them resistant to change. However, socio-technical transitions can be triggered by facilitating mutually reinforcing processes that ultimately strengthen innovations and weaken overhauled systems (Geels et al., 2017b). Energy transitions usually comprise a set of policies and economic incentives that ultimately lead to substantial improvements in green energy technologies, growing support from industry, positive cultural meaning and a favourable policy environment (Geels et al., 2017a). A favourable policy environment often includes the provision of feed-in-tariffs. In several countries the introduction of attractive subsidies led to a widespread adoption of renewable energy technologies, e.g., in China (Mori, 2018), Austria (Brudermann et al., 2013) or in the Czech Republic and Spain (Gürtler et al., 2019). In general, transitions gain momentum when socio-technical innovations and layers of interaction interlink and amplify each other’s impacts on existing systems (Doci ´ et al., 2015; Geels et al., 2017a, 2017b). Policy making on national levels plays crucial roles in such transitions, e.g., in the United States (Stokes and Breetz, 2018), in Japan (Mah et al., 2013), in Taiwan (Lin et al., 2020) or in Mexico (von Lüpke and Well, 2020).

     هدف از انجام این مقاله شناسایی عوامل تسهیل کننده و بازدارنده برای توسعه ی انرژی بادی ساحلی نزدیک مناطق طبیعی حفاظت شده، به ویژه در منطقه ی منطقه ی وادن زا در Lower Saxony است. یک رویکرد تحقیقات کاربردی برای ایجاد ارتباط بین جنبه های فردی فناوری انرژی بادی و ایجاد یک دیدگاه میان رشته ای در خصوص بسط و گسترش انرژی بادی بکار گرفته شد. در همین راستا، عوامل تسهیل کننده و بازدارنده ی مربوطه شناسایی شده و سپس توسط گروهی از کارشناسان دانشگاهی تأیید شدند. عوامل اصلی در چارچوبی از نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدید ها گروه بندی شدند. در مرحله ی بعد، نمونه ای از کارشناسان در بخش انرژی بادی اهمیت نسبی عوامل و فاکتورهای کلیدی را را با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی را بررسی کردند. نتایج نشان می دهند که فاکتورها و عواملی که بسط و گسترش انرژی بادی را به صورت مثبت تحت تأثیر قرار می دهند از عوامل بازدارنده بیشتر می باشند. نیروی برق حاصل از باد احتمالا از فرصت هایی مثل تغییر آب و هوا واز نقاط قوت مختص به صنعت، برای نمونه رقابت پذیری باد در بازار برق آلمان بهره می برد. موانع و عدم قطعیت هایی که توسعه ی این بخش را تحت تأثیر قرار می دهند به قوانین سختگیرانه محاظت زیست محیطی و فرصت های فضایی محدود برای پروژه های جدید مربوط می شوند. نهایتا، استراتژی های سیاست گذاری و خط مشی اولیه تدوین شدند که درصدد پرورش نقاط قوت و فرصت های توسعه ی انرژی بادی و کاهش نقاط ضعف و تهدیدها هستند.

1-1 نقش انرژی بادی در انتقال انرژی آلمان

     تغییر و تحول انرژی پایدار آلمان با معرفی قانون انرژی تجدیدپذیر در سال 2000 به طور قابل ملاحظه ای پیشرفت کرده است و ارائه ی 20 ساله ی تعرفه های خوراکی جذاب رشد انرژی بادی و خورشیدی را به طور مثبت تحت تأثیر قرار داده است (آننرستال، 2017). این قانون مطابق با اساسنامه مقرر می کند که کل برق تولیدی و مصرفی آلمان باید تا سال 2050 از لحاظ گاز گلخانه ای خنثی باشد (EEG، 2021)، که بدین ترتیب تقاضا این است که 65% از برق مصرفی در 2030 از طریق منابع انرژی تأمین می شود. مطابق با جامعه ی فراونهوفر، انرژی های تجدیدپذیر 50.9% ترکیب برق در سال 2020 را تشکیل می دهند (نمودارهای انرژی، 2021). برای نخستین بار، منابع انرژی بادی، خورشیدی و سایر منابع انرژی تجدیدپذیر از انرژی سوخت فسیلی پیشی گرفته اند (گزارش استورم، 2021). در 27%، انرژی بادی بیشترین سهم را در انرژی سبز دارد، که بیشتر از یک چهارم کل برق آلمان را در سال 2020 تولید کرد. تا پایان سال 2020، 31109 توربین بادی نصب شده در آلمان وجود دارند که تقریبا سه برابر بیشتر از سال 2000 بود (باندسریجرانگ، 2021). با توجه به شرایط باد که از لحاظ طبیعی مطلوب تر هستند، اکثر پارک های (نیروگاه های) بادی در منطقه ی شمالی آلمان واقع شده اند (جانگ و همکاران، 2018). منطقه ی Lower Saxony تا به امروز بزرگترین سهم را با 6352 توربین بادی نصب شده دارد (استاتیستا، 2021). هرچند سهم انرژی بادی در کل سبد جریان برق سالانه در حال رشد است، بسط و گسترش سالانه ی انرژی بادی آلمان از لحاظ توربین های نهایی تازه ساز ارقامی که خیلی معقول و مطلوب نیستند را منعکس می کند. رشد سالانه ی توربین های بادی از سال 2017، سالی که فرآیندهای مناقصه عرضه شدند، به شکل چشمگیری کاهش یافته است. یک طرح مناقطه مکانیزمی رقابتی است که با آن مقامات مسئول ظرفیت نصب نیروگاه های بادی موجود برای پیشنهاد مزایده را از طریق کسب و کارهای انرژی بادی به اطلاع عموم می رسانند (باندسنتزاگنتور، 2021). مطابق با بادگیر دویچه (2020)، 75% توربین کمتر در سال 2020 در مقایسه با 2017 به شبکه متصل بودند. این کاهش شدید توسعه هدف بلند مدت محافظت از اقلیم و آب و هوا را تهدید می کند (گوآن، 2020) و لذا مستلزم ارزیابی عمیقتر عواملی است که مانع توسعه و گسترش انرژی بادی و تسهیل آن می شوند.

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)