مقاله انگلیسی بحران مالی، تنوع بانکی و ثبات مالی (2020 الزویر)

با استفاده از نمونه بانکهای تجاری مستقر در کشورهای OECD ، ما به بررسی تأثیر متنوع سازی بانکها بر ثبات مالی پرداخته و رابطه ای بطور معنی داری غیرخطی (به عنوان مثال ، U شکل معکوس) پیدا می کنیم. این یافته ها نشان می دهد که درجه متوسطی از تنوع بانکی ، ثبات بانک ها را افزایش می دهد ، اما تنوع بیش از حد اثر منفی دارد. علاوه بر این ، در می یابیم که این رابطه دارای یک بعد زمانی است. به عنوان مثال ، تنوع بانکی واریانس ثبات بانک را قبل از بحران مالی کاهش داده اما واریانس آن را در طول بحران افزایش داده است. بنابراین ، در دوره های بحران ، بهتر است که بانکها به جای متنوع کردن فعالیت ها و سرمایه گذاری های خود ، بر روی عملکردهای واسطه گری سنتی (یعنی سپرده و وام) تمرکز کنند. علاوه بر این ، نتایج حاکی از آن است که اگرچه بیشتر تنظیم کننده ها در سراسر جهان تنوع را برای کاهش ریسک بانکی تشویق می کنند ، اما تنوع بانکی ممکن است بی ثباتی مالی بانک را تشدید کند یا خطر سقوط بازار مالی را در هنگام وقوع حوادث غیرمذهبی مانند بحران های مالی افزایش دهد.

1. مقدمه

با افزایش آزادسازی مالی و نوآوری قبل از بحران مالی جهانی ، بانک ها مشتاقانه تنوع عملیاتی را دنبال کردند. سیاست گذاران و تنظیم کننده ها در بسیاری از کشورها دامنه تنوع بانکی را تنظیم کرده و موانع را در بین بانکهای تجاری و سرمایه گذاری و شرکتهای امنیتی و بیمه برای افزایش رقابت در صنعت بانکی کاهش داده اند. بنابراین ، بانک ها تمایل دارند که کمتر به درآمد بهره سنتی متکی باشند و دامنه تجارت خود را گسترش داده اند تا سایر بخش های مالی را در بر گیرند. با این حال ، بحران مالی جهانی اخیر سوالاتی را در مورد مزایای چنین تنوع ایجاد می کند. اکنون جامعه مالی برای ارزیابی مجدد جدی مزایا و معایب تنوع بانکی در حال استدلال است. تنظیم کنندگان و دست اندرکاران بازار ادعا می کنند که تنوع بیش از حد بانکی باعث تسریع در انتشار ریسک مالی می شود و منجر به بحران های مالی می شود و آنها پیشنهاد می کنند که برای تنظیم تنوع بیش از حد بانکی ، سیاست ها و قوانین لازم است (آشاریا و همکاران ، 2006 ، دی یانگ و رولند ، 2001). به عنوان مثال ، در سال 2009 ، بانک مرکزی انگلیس در نظر داشت بانک ها را ملزم به تقسیم بخش های بانکی خرده فروشی و سرمایه گذاری خود برای کاهش و تنوع بخشیدن به ریسک ها کند. 1 در آسیا ، دولت کره اخیراً برای محدود کردن سرمایه های خارج از کشور خود در امور مالی ، تحریم هایی را بر روی بانک ها وضع کرد. مشتقات Tsai ، Lin ، and Chen (2015) نیز معتقدند كه در تایوان ، تنوع بانكها در طی ركود اقتصادی سودمند نیست.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

Abstract

Using a sample of commercial banks based in OECD countries, we investigate the effect of bank diversification on financial stability and find a significantly nonlinear (i.e., inverted U-shaped) relationship. These findings suggest that a moderate degree of bank diversification increases bank stability, but excessive diversification has an adverse effect. Furthermore, we find that this relationship has a temporal dimension. For example, bank diversification decreased the variance of bank stability prior to the financial crisis but increased its variance during the crisis. Thus, during crisis periods, it is better for banks to concentrate on traditional intermediation functions (i.e., deposits and loans) rather than diversifying their activities and investments. Further, the results suggest that although most regulators worldwide encourage diversification to reduce bank risk, bank diversification may exacerbate bank financial instability or increase the risk of financial market collapse when idiosyncratic events, such as financial crises occur.

1.Introduction

With increasing financial liberalization and innovation prior to the global financial crisis, banks eagerly pursued operational diversification. Policymakers and regulators in many countries have deregulated the scope of bank diversification and lowered barriers among commercial and investment banks and security and insurance companies to increase competitiveness in the banking industry. Thus, banks have tended to rely less on traditional interest income and have expanded their business ranges to include other financial sectors. However, the recent global financial crisis raises questions about the benefits of such diversification. The financial community is now arguing for a serious reassessment of the advantages and disadvantages of bank diversification. Regulators and market practitioners claim that excessive bank diversification accelerates the propagation of financial risk, leading to financial crises, and they suggest that policies and laws are needed to regulate excessive bank diversification (Acharya et al., 2006, DeYoung and Roland, 2001). For example, in 2009, the Bank of England considered requiring banks to split their retail and investment banking sectors to reduce and diversify risks.¹ In Asia, the Korean government recently imposed sanctions on banks to limit their over-the-counter investments in financial derivatives. Tsai, Lin, and Chen (2015) also argue that in Taiwan, the diversification of banks is not beneficial during a recession.