مقاله تاریخچه توسعه واکسن بروسلا (2013 هینداوی)

2.پس زمینه

3. واکسن های موجود برای پیشگیری از بروسلوز حیوانی

4. برنامه های مبارزه با تب مالت

5. واکسن های زیرواحد علیه تب مالت

5.1. پروتئین های نوترکیب.

5.2. واکسن های ناقل.

5.3. واکسن های DNA.

5.4. وزیکول های غشای خارجی: واکسن های جدید امیدوار کننده علیه تب مالت.

Brucellosis is a zoonosis affecting approximately 500,000 people annually around the world. The disease remains endemic in many regions of the world including Latin America, Middle East, Africa, Asia, and the Mediterranean basin [1]. Brucella can be acquired by humans when they come in direct contact with fluid discharges from an infected animal, but in endemic regions people usually get infected through the consumption of unpasteurized dairy products mainly goat’s milk and fresh soft cheese made out of unpasteurized milk. Isolation of Brucella is the gold standard to confirm infection; however, this is time-consuming and requires skilled technicians. Also, the handling of samples containing bacterial pathogen represents a high risk for laboratory personnel, for example, brucellosis is the most common bacterial laboratory-acquired infection worldwide [1, 2].

تب مالت، یک زئونوز موثر بر حدود 500،000 نفر در سال در سراسر جهان است. این بیماری در بسیاری از مناطق جهان از جمله امریکا لاتین، شرق میانه، آفریقا، آسیا و حوزه مدیترانه، بومی است [1]. بروسلا می تواند هنگام تماس مستقیم با ترشحات مایع یک حیوان آلوده گرفته شود، اما در مناطق بومی آلودگی افراد معمولا از طریق مصرف محصولات لبنی غیر پاستوریزه، به طور عمده شیر بز و پنیر نرم و تازه ساخته شده از شیر غیر پاستوریزه آلوده صورت می گیرد. جداسازی بروسلا، استاندارد طلایی تایید عفونت است. با این حال، زمان بر بوده و به تکنسین های ماهر نیاز دارد. همچنین، سر و کار داشتن با نمونه های حاوی پاتوژن باکتریایی، خطر بالایی برای پرسنل آزمایشگاه، دارد. برای مثال، تب مالت شایع ترین باکتری عفونت آزمایشگاهی به دست آمده در سراسر جهان است [1، 2].