مقاله انگلیسی کارآموزی مدیریت ورزشی (2018 الزویر)

Sport management is an applied field of study in which the knowledge and expertise needed to be successful is acquired both inside and outside of the classroom. The more opportunities students have to immerse themselves in practical and applied sport management experiences before graduation, the greater the likelihood they will be attractive to potential employers in the competitive field of sport management. In order to graduate sport management majors who will be competitive in the marketplace, educators must foster opportunities for them to participate in applied learning or experiential learning opportunities, primarily in the form of internships (Lee, Kane, Gregg, & Cavanaugh, 2016, p. 116). The significance of applied learning is illuminated by Moorman (2004), who suggests that no single step in the sport management career path is as valuable as an internship. Internships have become the modus operandi for most professional preparation programs in sport management in the United States and abroad, both at the undergraduate and graduate levels (DeLuca & Braunstein-Minkove, 2016; Stier & Schneider, 2000). In the United States, 86% of sport management programs have mandatory internship credits incorporated into their curriculum, and 77% of sport management programs at the bachelor’s, master’s, or doctoral level have an experiential learning requirement (Jones, Brooks, & Mak, 2008; Schoepfer & Dodds, 2011). Additionally, an examination of sport management curriculum (Schoepfer & Dodds, 2011) revealed that internships were the most common curricular component in sport management programs. According to the National Association of Colleges and Employers (NACE, 2016) Job Outlook Survey, relevant work experience continues to be an important consideration among employers when interviewing college graduates. Of those employers surveyed, 64.5% prefer to hire candidates with relevant work experience, and of those, 56% favor candidates who have acquired experience through an internship/co-op. Furthermore, the Sport Business Journal surveyed more than 2000 senior-level sport industry executives (in both professional and college sports) regarding the curricular requirements of sport management programs. Specifically, this survey found that executives in the sport industry rank the internship experience as the most valuable requirement (51%) of sport management programs, and they consider the internship essential to the success of a sport management program. In addition, seventy-four percent of the sport executives reported that internships/extracurricular activities carried the most weight when they evaluated entry-level candidates on paper (Sport Business Journal, 2015). Thus, relevant research demonstrates the importance of internships in establishing the credibility of the sports management program and in providing graduates with benefits that make them desirable to potential employers in the field. The purpose of this paper is to (1) provide an overview of the pertinent internship literature relative to sport management internships and experiential learning and (2) provide suggestions for enhancing the sport management internship. The recommendations for improving the internship process are, in part, grounded in Dewey’s experiential learning theory, which contends that “education must be based upon experience – which is always the actual life experience of some individual” (Dewey, 1938, p. 89).

مدیریت ورزش یک زمینه کاربردی است که در آن دانش و تخصص مورد نیاز برای موفقیت در داخل و خارج از کلاس به دست می آید. فرصت های بیشتر دانش آموزان قبل از فارغ التحصیلی در تجربیات مدیریتی عملی و کاربردی خود، خود را غرق نگه دارند، احتمال بیشتری برای کارفرمایان بالقوه در حوزه رقابت مدیریت ورزش جذاب خواهد بود. به منظور فارغ التحصیل شدن رشته های مدیریت ورزشی که در بازار رقابتی هستند، مربیان باید فرصت هایی برای شرکت در یادگیری کاربردی یا فرصت های یادگیری تجربی، به ویژه در قالب کارآموزی (Lee، Kane، Gregg & Cavanaugh، 2016، p 116). اهمیت یادگیری کاربردی توسط Moorman (2004) روشن شده است، که نشان می دهد که هیچ گام در مسیر حرفه ای مدیریت ورزشی ارزشمند به عنوان یک کارآموزی نیست. کارآموزی به عنوان شیوه کارآمدی برای برنامه های آمادگی حرفه ای در مدیریت ورزشی در ایالات متحده و خارج از کشور، در سطح کارشناسی و فارغ التحصیل (DeLuca & Braunstein-Minkove، 2016؛ Stier & Schneider، 2000) تبدیل شده است. در ایالات متحده، 86 درصد از برنامه های مدیریت ورزش، واجد شرایط کارآموزی اجباری در برنامه درسی خود را دارند و 77 درصد از برنامه های مدیریت ورزش در سطح کارشناسی، کارشناسی ارشد و یا دکترا نیاز به یادگیری تجربی دارند (Jones، Brooks & Mak، 2008 ؛ Schoepfer & Dodds، 2011). علاوه بر این، بررسی برنامه درسی مدیریت ورزشی (Schoepfer & Dodds، 2011) نشان داد که دوره های کارآموزی رایج ترین برنامه درسی در برنامه های مدیریت ورزش بوده است. با توجه به انجمن ملی کالج ها و کارفرمایان (NACE، 2016)، بررسی شغلی چشم انداز، تجربه کار مربوطه در مصاحبه با فارغ التحصیلان کالج مورد توجه کارفرمایان قرار می گیرد. از آن کارفرمایان مورد بررسی، 64.5 درصد ترجیح می دهند استخدام نامزدها با تجربه کار مربوطه و از آن ها، 56 درصد از نامزدها که از طریق کارآموزی / کارشناسی ارشد تجربه می کنند، راضی باشند. علاوه بر این، مجله کسب و کار ورزش بیش از 2000 مدیر اجرایی صنعت ورزشی در سطح بالا (در ورزش و حرفه و ورزش کالج) را در مورد برنامه های آموزشی برنامه های مدیریت ورزش مورد بررسی قرار داده است. به طور خاص، این نظرسنجی نشان داد که مدیران صنعت ورزش، تجربه کارآموزی را به عنوان الزام آور ترین (51٪) برنامه های مدیریت ورزشی رتبه بندی می کنند و در نظر داشتن موفقیت کار یک برنامه مدیریت ورزشی ضروری است. علاوه بر این، هفتاد و چهار درصد از مدیران ورزشی گزارش دادند که کارآموزی / فعالیت های اضطراری در هنگام ارزیابی نامزدهای ورودی در مقیاس مهمترین وزن را کسب کردند (Sport Business Journal، 2015). بنابراین، پژوهش های مربوطه نشان می دهد اهمیت دوره های کارآموزی در ایجاد اعتبار برنامه مدیریت ورزش و ارائه فارغ التحصیلان به مزایایی که آنها را به کارفرمایان بالقوه در زمینه مطلوب می دهد. هدف این مقاله این است که (1) ارائه کلی از ادبیات مربوط به کارآموزی مربوط به کارآموزی مدیریت ورزشی و یادگیری تجربی و (2) ارائه پیشنهادات برای ارتقاء کارآموزی مدیریت ورزشی. توصیه هایی برای بهبود روند کارآموزی، به طور جزئی، بر مبنای تئوری یادگیری تجربی دوی است که بیان می کند “آموزش باید مبتنی بر تجربه باشد – که همیشه زندگی واقعی یک فرد است” (دوی، 1938، ص 89) .

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)