مقاله پیوند شیوه های مدیریت زنجیره تامین سبز با رقابت پذیری در طول کووید 19 (2022 الزویر)

Introduction

International organizations may seek to gain a competitive advantage through sustainable development, such as introducing innovation in production, improving environmental protection procedures to comply with international regulations (e.g., ISO-14001 certification 2020), increasing green marketing, agile systems, eco-friendly environmental policies to address customers’ concerns to environmental issues, and minimizing the environmental impact of production and service activities [1]. The waves of megatrends such as globalization, digital technologies, environmental sustainability issues, stakeholder relations are pushing organizations into an era of uncertainty rather than competition [2]. However, the organizational environment may become volatile, especially during an unpredictable event such as Covid-19, which was declared a pandemic in March 2020 and sparked uncertainty and panic across the globe [3]. Small and medium enterprises (SMEs) are struggling with survival plans during the disruptive events of Covid-19, which require close attention to the integration and coordination of their supply chain management (SCM) to manage customer and supplier demand [1,4]. As a result, the rapid and exceptional Covid-19 outbreak severely disrupted organizational SCM, leaving businesses extremely unstable and facing huge losses in a short time [5,6]. Additionally, environmental awareness is rapidly growing with the proliferation of information and communication technology (ICT) and social media, another challenge that organizations face in a competitive business environment [7].

چکیده
     هرچند شیوه ی مدیریت جهانی زنجیره تأمین سبز (GSCM) توجه محققان را به طور اساسی به خود جلب کرده است، اما میزان تأثیر آن برای سیستم مدیریت زیست محیطی (EMS) و رقابت پذیری بازار در طول پاندمی کووید 19 کاملا مشخص نشده است. بنابراین، ادبیات تحقیقی موجود نشان می دهد که ارتباط مهمی بین GCSM، EMS، و رقابت پذیری بازار وجود ندارد زیرا مدیریت تأمین برای حفظ رقابت پذیری بازار حائز اهمیت است. در راستای پرکردن این شکاف پژوهشی، مطالعه ی حاضر به بررسی این مسئله می پردازد که آیا EMS رابطه ی بین شیوه های GSCM و رقابت پذیری بازار را تحت تأثیر قرار می دهد یا خیر. ما نیز نقش تعدیل کننده و میانجی واکاوش کلان داده ها و هوش مصنوعی (BDA-AI) و رویت پذیری محیطی در خصوص این روابط را از نقطه نظر پاندمی کووید 19 مطرح می کنیم. ما یک مدل پیشنهادی را با استفاده از داده های اولیه ی (N=283) حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر رگرسیون امتحان کردیم. نتایج از تأثیر GSCM روی ESM و رقابت پذیری بازار پشتیبانی تجربی می کنند. علاوه براین، نتایج نشان می دهند که BDA-AI و رویت پذیری زیست محیطی رابطه ی مثبت بین GSCM-EMS و EMSو رقابت پذیری بازار را به ترتیب تقویت و تشدید می کنند. تحقیق پیش رو بینش های متفکرانه ای برای متخصصان زنجیره تأمین، سیاستگذاران، مدیران، و دانشگاهیان ارائه می کند که سازمان ها باید EMS، BDA-A و رویت پذیری زیست محیطی را در اولویت خود قرار دهند تا به رقابت پذیری بازار حتی در زمان های بحران مثل پاندمی کووید 19 دست پیدا کنند.

2- ادبیات تحقیقی، دیدگاه نظری، و فرضیه سازی
1-2 مدیریت زنجیره تأمین سبز (GSCM)
     دیریت زنجیره تأمین سبز در زنجیره تأمین و محیط زیست طبیعی در ادبیات تحقیقی موجود توجه زیادی را به خود جلب کرده است [1، 2، 6]. مدیریت زنجیره تأمین سبز به تلاش های کاملا منسجم و هماهنگ میان فرآیندهای تجاری مثل خرید، تولید، بازاریابی، و لجستیک نیاز دارد (برای مثال مرجع [24] را مطالعه کنید). مدیریت زنجیره تأمین سبز نیازمند یک استراتژی تجاری همتراز با فرآیند زنجیره تأمین بود تا مشتریان نهایی و همچنین سایر ذینفعان را راضی و مجاب کند [11]. به طور کلی، انگیزه ی شرکت ها برای اتخاذ شیوه ها و رویکردهای تجارت سبز (GBP) به احتمال زیاد کاهش آلودگی، کاهش پسماند و استفاده از انرژی، استفاده از مواد تجدیدپذیر، و ادغام و اجرای اقدامات محافظت از منابع برای تضمین این است که محصولات/ خدمات به یک شیوه ی پایدار از لحاظ زیست محیطی ارائه می شوند [46]. برای مثال، ادبیات تحقیقی سه رویکرد کلیدی از GSCM را ارائه می کند: 1) شرکت های منفعل تسلیم حداقل منابع برای مدیریت زیست محیطی می شوند، از محصولات دارای لیبل (برچسب) که قابل بازیافت هستند و از نوآوری های انتهای چرخه برای کم کردن محصولات زیست محیطی خود استفاده می کنند، 2) شرکت های کنشگرایانه با محقق کردن به کارگیری منابع نسبتا کم برای شروع بازیافت محصولات و طراحی محصولات سبز از قوانین جدید زیست محیطی پیشی می گیرند، و نهایتا 3) در جستجوی ارزش که در این حالت شرکت ها فعالیت های زیست محیطی را یکپارچه می کنند مثل خرید سبز و اجرای ISO به صورت ابتکارات و نوآوری های استراتژیک برای استراتژی کسب و کار خود [47].

     با وجود این، ادبیات تحقیقی موجود در مورد پیامدهای مختلف اتخاذ شیوه های GSCM صحبت کرده است، با این حال، استدلال های ارائه شده مربوط به GSCM و رقابت پذیری بازار ناکافی و بحث برانگیز هستند. برای مثال، تحقیقات صورت گرفته روی GSCM یافته های نامتناقض در رابطه با اثربخشی GSCM در سازمان را ارائه کردند. محققان در مورد اینکه آیا شیوه های GSCM سودآور هستند یا خیر به اجماع نرسیدند. مطالعات موجود استدلال های نظری در تأیید هر دو استدلال و مخالفت با آن مطرح می کنند. برای مثال، از یک سو، محققان دلیل می آورند که شاید این بار مسئولیتی است بر گردن سازمان تا به مزیت رقابتی دست پیدا کند [48]. [49] نگرانی های جدی درخصوص از دست رفتن مزیت رقابتی نشان دادند زیرا شیوه های GSCM هزینه های کلی کسب و کار را افزایش می دهند. مطالعه ی دیگری نشان داد که شیوه های GSCM به احتمال قوی راندمان و کارایی عملیات را بالا می برند تا سودآوری آن را [50]. [51] نتوانست یک ارتباط قوی بین GSCM و سوآوری شرکت ها ایجاد کند.

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)