مقاله پیوستگی پایداری در استراتژی سازمانی، مدیریت سبد پروژه و مدیریت پروژه. چارچوبی مفهومی (2022 الزویر)

Introduction

     The 2019 ‘State of Sustainable Business report’ shows that sustainability is widely integrated into companies’ corporate purpose and strategy [11]. Sustainability is a top-level theme, with more than half of the participating companies stating that sustainability is among the top five priorities for their CEO. An (pro)active strategy towards sustainability requires the changing of products, services, business model, processes, policies and resources of companies [68]. Projects therefore play an instrumental role in implementing these organizational changes and thereby the sustainable development of organizations and society [41]. This relationship between sustainability and projects led to an emerging body of literature on ‘sustainable’ project management, as reported by Silvius and Schipper [65] and Sabini et al. [54]. In sustainable project management (SPM), a project and its management are considered from an extended set of perspectives, for an extended timeline and in the interests of an extended set of stakeholders. SPM positions projects in the context of organizational change and its societal effects. The current research on SPM recognizes this organizational and societal context of projects. However, it is limited in its coverage of the practices that link projects to the strategy and goals of their organizational context.

چکیده
گذار به روش های پایدارتر کسب و کار نیاز به تغییر محصولات، خدمات، فرایندها، سیاست ها و منابع سازمانی دارد. با تصدیق نقش پروژه ها در این تغییرات، مفهوم پایداری باید در نحوه انتخاب، اولویت بندی، اجرا، مدیریت و ارزیابی پروژه ها ادغام شود. این موضوع مستلزم ادغام پایداری در استراتژی سازمانی، مدیریت پرتفولیوی پروژه و مدیریت پروژه است. با این حال، تحقیقات مربوط به پایداری در کسب و کار کاربرد مفاهیم پایداری را اغلب در سطح فوق الذکر در جداسازی با توجه کم یا بدون توجه به پیوند بین سطوح استراتژی، پرتفولیو و پروژه توصیف می کنند. یک چارچوب مفهومی ارائه می شود که نشان دهنده شیوه های به هم پیوسته پایداری یکپارچه در استراتژی سازمانی، مدیریت پرتفولیوی پروژه و مدیریت پروژه است. تحقیقات تجربی از این دیدگاه توسعه می یابند، و راهنمایی برای سازمان هایی ارائه می شود که هدف آنها بهبود این یکپارچگی است و در نتیجه اجرای عمیق تر پایداری را در سیاست ها و شیوه های خود قرار می دهند.

2. ادبیات پیش زمینه
2.1. پایداری در سازمان ها
مسائل مربوط به تعادل بین رشد اقتصادی، رفاه اجتماعی و استفاده از منابع طبیعی در اوایل قرن هجدهم ظاهر شد (بعنواان مثال [40:12]). با این حال، این مسائل تا نیمه دوم قرن بیستم طول کشید، قبل از اینکه مسائل مربوط به پایداری و توسعه پایدار به صورت گسترده ای بعنوان یک چالش سیاسی، اجتماعی تبدیل شوند [16]. کتاب «محدودیت های مربوط به رشد» در سال 1972 [45] پیش بینی کرد که رشد احتمالی جمعیت جهان و اقتصاد جهانی منجر به فراجهش ظرفیت منابع طبیعی سیاره ما می شود. از آنجایی که امروزه انسان از معادل 1.75 زمین برای تامین منابع مورد استفاده و ضایعات تولید شده استفاده می کند [26]، مسائل مربوط به فراجهش اکولوژیکی بشر ممکن است هرگز مهم تر نباشد.

     در سال 1990 میلادی، مفهوم توسعه پایدار برای کسب و کارها و سازمان ها استفاده شده است، در نتیجه پیوندی بین توسعه پایدار و مسئولیت اجتماعی (شرکتی) (CSR) ایجاد کرده است [17]. و زمانی که سازمان بین المللی برای استانداردسازی، (C)SR را به صورت « مسئولیت یک سازمان برای تاثیرات تصمیمات و فعالیت های آن بر محیط و جامعه از طریق رفتار اخلاقی و واضح تعریف کرد، که: به توسعه پایدار شامل سلامت و رفاه جامعه کمک می کند، انتظارات ذینفعان را در نظر می گیرد، همراستا با قوانین قابل اجرا و سازگار با هنجارهای رفتاری بین المللی است، در سراسر سازمان یکپارچه می شود و در روابط آن عمل می شود [29]، از این مفهوم پشتیبانی می کند که پایداری مسئولیتی برای شرکت ها و سازمان ها است، درست همانطور که برای جوامع و دولت ها است.

     ملاحظات پایداری در کسب و کار اغلب بعنوان پایداری شرکتی نامیده می شود و توسط شاخص های پایداری داو جونز به صورت یک رویکرد کسب و کار تعریف می شود که ارزش بلند مدت را از طریق پذیرفتن فرصت ها و مدیریت ریسک های ناشی از توسعه های اقتصادی، محیطی و اجتماعی برای سهامدار ایجاد می کند [15]. این تعریف به مفهوم معیارهای ارزیابی سه گانه (TPL) الکینگتون [19] اشاره می کند، که شامل سه دیدگاه درباره عملکرد و توسعه است: اجتماعی، محیطی و اقتصادی. TBL مبنای مفهومی برای چندین معیار از شاخص های توسعه پایدار ارائه می دهد [2]. این چارچوب ها به عملی سازی مفهوم پایداری کمک می کنند. با این حال، آنها ریسک هایی را نیز معرفی می کنند که همبستگی های بین سه دیدگاه تحت نظر هستند و اینکه دیدگاه های اجتماعی، محیطی و اقتصادی هر کدام به صورت مجزا در نظر گرفته می شوند. درک همه جانبه پایداری نیاز به یکپارچگی جنبه های اقتصادی، محیطی و اجتماعی دارد [35،19].

توجه؛ (همانطور که در نمونه ترجمه مشاهده مینمایید، این ترجمه توسط مترجم مجرب با رشته مرتبط به صورت کاملا تخصصی انجام شده و ادامه مقاله نیز به همین صورت با کیفیت عالی در فرمت ورد و pdf آماده خریداری و دانلود میباشد.)