مقاله انگلیسی افزایش بدهی شرکت ها و ارتباط ارزش عوامل جانبی عرضه در آفریقای جنوبی (2020 الزویر)

با انگیزه کشف اخیر افزایش قابل توجهی بدهی شرکتها در کشورهای توسعه یافته ، از یک نمونه بزرگ از 775 شرکت ذکر شده برای بررسی پویایی و تعیین کننده بدهی های شرکت های آفریقای جنوبی استفاده می کنیم. ما 89٪ افزایش در اهرم متوسط بنگاه را مشاهده می کنیم ، از 11٪ در 1990 به 21٪ در سال 2015. بدهی های بلند مدت و کوتاه مدت به ترتیب 103٪ و 67٪ افزایش یافته است. ما می دانیم که این افزایش همه جانبه است و علی رغم اهمیت دومی ، کاملاً توسط خصوصیات محکم یا عوامل کلان اقتصادی قابل توضیح نیست. در عوض ، ما عوامل سمت عرضه را عامل اصلی تعیین کننده روند صعودی بدهی شرکتها می دانیم و اهمیت آنها را در سیاست های بدهی شرکتها در اقتصادهای نوظهور برجسته می کنیم.

1. مقدمه

تصمیمات تأمین مالی شرکت مؤلفه های اساسی یک استراتژی شرکت است و می تواند موفقیت یا عدم موفقیت یک بنگاه را مشخص کند ، خصوصاً در دوره هایی که انقباض قابل توجهی در عرضه اعتبار دارد. استفاده از بدهی بیشتر می تواند ارزش یک شرکت را به حداکثر برساند ، اما می تواند به طور ناخواسته منجر به ورشکستگی در یک رکود اقتصادی شود. تحقیقات اخیر در مورد اقتصادهای توسعه یافته افزایش چشمگیر بدهی شرکتها (نسبت کل بدهی به کل دارایی ها) را نشان می دهد. به عنوان مثال ، گراهام و همکاران. (2015) چهار برابر شدن بدهی شرکتهای آمریکایی ، از 11٪ در سال 1945 به 47٪ در دهه 1990 ، به افزایش عدم اطمینان کلان اقتصادی ، بدهی عمومی و توسعه مالی نسبت می دهد. Campello و همکاران ، 2010 ، Campello و Giambona ، 2013 ، و Kahle و Stulz (2013) گزارش از افزایش چشمگیر بدهی شرکتها قبل از شروع بحران مالی جهانی (GFC) 2007/2008. علاوه بر این ، Custódio و همکاران. (2013) تغییرات قابل توجهی در ترکیب بدهی را مستند می کند که همچنان بلوغ بدهی در ایالات متحده در حال کاهش است. آنها این مسئله را به هجوم شرکتهای جوان با عدم تقارن اطلاعات بالا و دسترسی محدود به تأمین اعتبار بلند مدت نسبت می دهند. به غیر از این یافته های مهم مربوط به ایالات متحده ، در مورد پویایی بدهی شرکت ها در بازارهای نوظهور که توسط چارچوب های ناکافی نهادینه ناچیز می شوند ، اطلاعات کمی در دست است.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

Abstract

1.Introduction

Corporate financing decisions are essential components of a corporate strategy and can determine the success or failure of a firm, especially during periods of significant contractions in credit supply. Using more debt can maximise a firm’s value, but can also inadvertently lead to bankruptcy in an economic downturn. Recent research on developed economies documents a marked increase in corporate debt (ratio of total debt to total assets). For example, Graham et al. (2015) attribute the fourfold increase in US corporate debt, from 11% in 1945 to 47% in the 1990s, to the rise in macroeconomic uncertainty, public debt, and financial development. Campello et al., 2010, Campello and Giambona, 2013, and Kahle and Stulz (2013) report a marked surge in corporate debt before the onset of the global financial crisis (GFC) of 2007/2008. In addition, Custódio et al. (2013) document significant changes in debt composition as debt maturity continues to decrease in the United States. They attribute this to an influx of young firms with high information asymmetry and limited access to long-term financing. Other than these significant findings related to the United States, little is known about the dynamics of corporate debt in emerging markets, which are beleaguered by inadequate institutional frameworks.