مقاله انگلیسی تحول دیجیتال حسابرسی خارجی و تأثیر آن بر حاکمیت شرکتی (2020 الزویر)

ادبیات نشان دهنده علاقه روزافزون دیجیتالی شدن در سازمانها است. هدف از این مقاله بررسی تأثیر دیجیتالی شدن در مشاغل حسابرسی و درک چگونگی بهبود نقش حسابرسی به عنوان مکانیسم حاکمیت است. یک روش کیفی با مصاحبه با حسابرسان پنج شرکت حسابرسی بزرگ در فرانسه انجام شد. این مقاله نشان می دهد که فن آوری دیجیتال در 5 سطح اصلی شرکت های حسابرسی به ویژه نقش حسابرسی به عنوان یک مکانیسم حاکمیت تأثیر می گذارد. دیجیتالی شدن ، ارتباط حسابرسی را بهبود می بخشد (1) به شرکتهای حسابرسی اجازه می دهد پیشنهادات خود را با ارائه خدمات جدید گسترش دهند (2). همچنین کیفیت حسابرسی به طور عمده با تجزیه و تحلیل مشتری همه داده ها بهبود می یابد (3). سرانجام ، با دیجیتالی شدن ، مشخصات حسابرس جدیدی ظاهر می شود (4) ، فرهنگ نوآوری را در موسسات حسابرسی امکان پذیر می کند (5). بنابراین ، حاکمیت شرکت بهبود می یابد اما قدرت اختیارات مدیران محدود خواهد بود. این تحقیق اهمیت اجرای استراتژی های دیجیتال را برای ارائه تنظیم کننده های اصلاحات لازم که برای استانداردهای حسابرسی لازم است ارائه می دهد. این باید دانشکده تجارت و دانشگاهها را قادر سازد که برنامه های آموزشی خود را مطابق انتظارات شرکتهای حسابرسی تطبیق دهند.

1. مقدمه

ادبیات مربوط به حاکمیت به طور کلی ممیزی را به عنوان یک مکانیسم حاکمیت برای جلوگیری از درگیری های احتمالی بین سهامداران و مدیران و اطمینان از افشای اطلاعات حسابداری معتبر درک می کند (Carcello و همکاران ، 2011). با این حال ، کیفیت حسابرسی باید تضمین شود. در واقع ، رسوایی های مالی ابتدای این دهه مانند Enron یا Tyco (یانگ و همکاران ، 2017) این شبهه را در مورد ارتباط و کیفیت حسابرسی منتشر کردند. علی رغم قانون جدید مقررات اقتصادی (عمل Sarbanes-Oxley 2002 در ایالات متحده) که کنترل های حسابرسان را بویژه از طریق PCAOB1 و کمیته های حسابرسی تقویت کرد ، کیفیت ممیزی همچنان نگرانی اصلی ذینفعان است (بیزلند و همکاران ، 2015 ؛ امیدوارم و همکاران ، 2008 ؛ فرانسیس و وانگ ، 2008). در نتیجه ، حسابرسی باید به سه دلیل اساسی تکامل یابد. اول ، به دلیل اینکه عمدتاً توسط سهامداران در نظر گرفته شده است ، این حسابرسی را به عنوان خدماتی ارائه می دهد که از بیمه معقول برخوردار است. در واقع ، نتایج گذشته باید منعکس کننده یک تصویر وفادار از شرکت و مطابق با الزامات نظارتی باشد. دوم ، زیرا گزارش حسابرسی که چند ماه بعد از پایان سال مالی تهیه شده است ، براساس داده های تاریخی است. این هیچ عنصر آینده نگر را به همراه نمی آورد. سرانجام ، چون گزارش حسابرسی استاندارد شده است ، بنابراین نیازهای خاص کاربران واقعی یا بالقوه خود را برآورده نمی کند تا به تصمیم گیری های آینده کمک کند. بنابراین ، مدیران حسابرسی را به عنوان یک هزینه و ضروری به عنوان یک ارزش افزوده تلقی نمی کنند زیرا در گزارش ها بیشتر اوقات برای موضوعات شناسایی شده در داده های تاریخی توصیه ای برای آنها ارائه نمی شود. دیجیتالی شدن تأثیر قابل توجهی در بازار کار داشته است (دنگلر و ماتز ، 2018) و شیوه انجام کار در همه زمینه های فعالیت از جمله بنگاه های حسابرسی را تغییر داده است.

توجه؛ (این ترجمه توسط نرم افزار انجام شده و ویرایش نشده است و احتمال وجود اشتباه در آن وجود دارد. در صورت ثبت سفارش، ترجمه توسط مترجمین مجرب انجام خواهد شد. برای مشاهده نمونه ترجمه های تخصصی و اخیر مترجمین جهت اطمینان از کیفیت ترجمه، اینجا کلیک نمایید.)

Abstract

The literature demonstrates the growing interest of digitalization in organizations. The purpose of this paper is to study the influence of digitalization on audit’s business and to understand how it can improve the role of audit as a governance mechanism. A qualitative approach was conducted by interviewing auditors from the five largest auditing firms in France. This paper demonstrates that digital technology is impacting at five key levels audit firms especially the audit role as a governance mechanism. Digitalization will improve the audit relevance (1) allowing audit firms to extend their offers by proposing new services (2). It will also improve the audit quality mainly by analysing all data’s customer (3). Finally, with the digitalization a new auditor profile emerges (4), enabling the culture of innovation within audit firms (5). Thus, the firm governance will be improved but the managers ‘discretionary power will be limited. This research highlights the importance of implementing digital strategies to provide regulators with the necessary modifications that need to occur for audit standards. It should enable Business School and universities to adapt their training programs according to the audit firms’ expectations.

1.Introduction

The literature on governance generally perceives the audit as a governance mechanism to avoid potential conflicts between shareholders and managers and to ensure the disclosure of reliable accounting information (Carcello et al., 2011). However, the quality of the audit must be ensured. Indeed, the financial scandals of the beginning of this decade such as Enron or Tyco (Yang et al., 2017), disseminated the doubt regarding the audit’ relevance and quality. Despite the new law on economic regulation (Sarbanes-Oxley act of 2002 in USA) which strengthened auditors’ controls, particularly through the PCAOB1 and the audit committees, audit quality remains the main concern of the stakeholders (Beisland et al., 2015; Hope et al., 2008; Francis and Wang, 2008). As a result, the audit must evolve for three basic reasons. First, because it is intended mainly by shareholders, that consider the audit as a service providing them with reasonable insurance. In fact, past results should reflect a faithful image of the firm and comply with regulatory requirements. Second, because the audit report prepared several months later the end of the fiscal year, is based on historical data. It does not bring any forward-looking elements. Finally, because the audit report is standardized, thus it does not meet the specific needs of its actual or potential users, to help future decision making. So, managers perceive audit as a cost and not necessary as an added value because reports most of the time don’t provide them with recommendations for identified issues on historical data. Digitalization has significantly impacted the labor market (Dengler and Matthes, 2018) and changed the way of doing business in all areas of activity including audit firms.