مقاله ویروس های تنفسی در بیماران پیوندی: بیش از یک سرماخوردگی. سندروم های بالینی و اصول پیشگیری از عفونت (2017 الزویر)

مقدمه

ویروس سن سی شیال تنفسی

انتقال

درمان و پیشگیری

آدنوویروس

انتقال

درمان و پیشگیری

ویروس آنفلوانزا

انتقال

درمان و پیشگیری

ویروس پاراآنفلوانزا

انتقال

درمان و پیشگیری

متاپنومو ویروس انسانی

انتقال

درمان و پیشگیری

راینوویروس

انتقال

درمان و پیشگیری

نتیجه‌‌گیری

Objectives: The aim of this review is to provide updated information on the clinical spectrum, treatment options, and infection prevention strategies for respiratory viral infections (RVIs) in both solid organ (SOT) and hematopoietic stem cell transplant (HSCT) patients. Methods: The MEDLINE and PubMed databases were searched for literature regarding the aforementioned aspects of RVIs, with focus on respiratory syncytial virus, adenovirus, influenza virus, parainfluenza virus, human metapneumovirus, and rhinovirus. Results: Compared to immunocompetent hosts, SOT and HSCT patients are much more likely to experience a prolonged duration of illness, prolonged shedding, and progression of upper respiratory tract disease to pneumonia when infected with respiratory viruses. Adenovirus and respiratory syncytial virus tend to have the highest mortality and risk for disseminated disease, but all the RVIs are associated with higher morbidity and mortality in these patients than in the general population. These viruses are spread via direct contact and aerosolized droplets, and nosocomial spread has been reported. Conclusions: RVIs are associated with high morbidity and mortality among SOT and HSCT recipients. Management options are currently limited or lack strong clinical evidence. As community and nosocomial spread has been reported for all reviewed RVIs, strict adherence to infection control measures is key to preventing outbreaks.

هدف: هدف این مقاله‌ی مروری ارائه‌ی اطلاعات به روز در مورد طیف بالینی، گزینه‌های درمانی و استراتژی‌های پیشگیری از عفونت‌های تنفسی ویروسی در بیماران دریافت‌کننده‌ی پیوند اعضای توپر (SOT) و پیوند سلول‌های بنیادی خونساز (HSCT) است.

روش‌ها: پایگاه‌ داده‌های MEDLINE و PubMed به منظور بررسی جنبه‌های فوق‌الذکر عفونت‌های تنفسی ویروسی (RVIs)، با تمرکز بر ویروس سن‌سی‌شیال تنفسی، آدنوویروس، ویروس آنفلوانزا، پاراآنفلوانزا، متاپنومو ویروس انسانی و راینوویروس‌ مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج: در مقایسه با میزبان‌هایی که پاسخ ایمنی طبیعی دارند؛ بیماران SOT و HSCT به احتمال زیاد دوره طولانی بیماری، انتشار طولانی‌مدت ویروس و در هنگام آلودگی به ویروس‌های تنفسی، پیشرفت عفونت مجاری تنفسی فوقانی به پنومونی را تجربه می‌کنند. آدنوویروس و ویروس سن‌سی‌شیال تنفسی بالاترین میزان مرگ‌و‌میر و بیماری‌های منتشره را ایجاد می‌کنند؛ اما تمام ویروس‌های تنفسی با شیوع بالاتر بیماری و مرگ‌ومیر در بیماران پیوندی نسبت به جمعیت عمومی همراه هستند. این ویروس‌ها از طریق تماس مستقیم و قطرات معلق پراکنده می‌شوند؛ انتشار بیمارستانی نیز گزارش شده است.

نتیجه‌گیری: عفونت‌های تنفسی ویروسی با شیوع بیماری و مرگ‌و‌میر بالاتر در بین دریافت‌کنندگان پیوند اعضای توپر و پیوند سلول‌های بنیادی خونساز همراه هستند. گزینه‌های مدیریت بالینی در حال حاضر محدود هستند یا شواهد بالینی قوی وجود ندارد. از آنجایی که انتشار عفونت‌های تنفسی ویروسی در جامعه و بیمارستان گزارش شده است؛ پایبندی شدید به اقدامات کنترل عفونت برای پیشگیری از شیوع بیماری مهم است.