مقاله سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از لثه انسان باعث پلاریزه شدن ماکروفاژهای M2 و بهبود زخم پوستی می شود (2010 وایلی)

مقدمه

مواد و روش ها

حیوانات

سیتوکین ها و معرف ها

کشت سلولی

هم کشتی ماکروفاژ با GMSCs

فلوسایتومتری

آزمون فاگوسیتوزی

آرایه آنتی بادی سیتوکین

آزمایش فعالیت میلوپراکسیداز

تحلیل وسترن بلات

آزمایش ایمنوسوربنت مرتبط با آنزیم

تجزیه و تحلیل آماری

نتایج

GMSCs باعث تبدیل ماکروفاژها به فنوتیپ M2 می شوند

GMSCs باعث القای یک پروفایل ایمنی ضد التهابی در ماکروفاژها در هم کشتی می شوند

GMSC ها باعث تبدیل مونوسیت های THP-1 التهابی انسان به ماکروفاژهای M2 می شوند

سیتوکین ها در قطبی شدن ماکروفاژهای M2 با واسطه ی GMSC نقش دارند

درمان مبتنی بر GMSCs باعث بهبود زخم پوست در موش شد

تعامل بین GMSC ها و ماکروفاژها باعث تنظیم پاسخ التهابی موضعی در طول بهبود زخم پوست می شود

بحث

نتیجه گیری

Increasing evidence has supported the important role of mesenchymal stem cells (MSCs) in wound healing, however, the underlying mechanism remains unclear. Recently, we have isolated a unique population of MSCs from human gingiva (GMSCs) with similar stem cell-like properties, immunosuppressive, and anti-inflammatory functions as human bone marrow-derived MSCs (BMSCs). We describe here the interplay between GMSCs and macrophages and the potential relevance in skin wound healing. When cocultured with GMSCs, macrophages acquired an anti-inflammatory M2 phenotype characterized by an increased expression of mannose receptor (MR; CD206) and secretory cytokines interleukin (IL)-10 and IL-6, a suppressed production of tumor necrosis factor (TNF)-a, and decreased ability to induce Th-17 cell expansion. In vivo, we demonstrated that systemically infused GMSCs could home to the wound site in a tight spatial interaction with host macrophages, promoted them toward M2 polarization, and significantly enhanced wound repair. Mechanistically, GMSC treatment mitigated local inflammation mediated by a suppressed infiltration of inflammatory cells and production of IL-6 and TNF-a, and an increased expression of IL-10. The GMSC-induced suppression of TNF-a secretion by macrophages appears to correlate with impaired activation of NFjB p50. These findings provide first evidence that GMSCs are capable to elicit M2 polarization of macrophages, which might contribute to a marked acceleration of wound healing.

شواهد موجود در مورد نقش مهم سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) در بهبود زخم در حال افزایش هستند، با این حال مکانیسم پایه هنوز مشخص نیست. به تازگی، یک جمعیت منحصر به فرد از سلول های بنیادی مزانشیمی لثه انسان ( GMSCs) با خواص مشابه سلول های بنیادی، بازدارنده ی ایمنی و عملکرد ضدالتهابی مانند سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان انسان جدا شده است. در اینجا فعل و انفعال بین GMSC ها و ماکروفاژها و ارتباط بالقوه آن در بهبود زخم پوست توصیف می شود. ماکروفاژها در صورت کشت همزمان با GMSC، یک فنوتیپ ضدالتهابی M2 به دست می آوردند که از طریق افزایش بیان گیرنده مانوز (MR؛ CD206) و سیتوکین های ترشحی اینترلوکین (IL) -10 و IL-6 که سرکوب تولید فاکتور نكروز تومور (TNF)-α و کاهش توانایی القای گسترش سلول Th-17 شناخته می شوند. در شرایط In vivo، مشخص شد که GMSC های القا شده به صورت سیستمیکی می توانند به راحتی محل زخم را در تعامل مکانی-فضایی با ماکروفاژ میزبان شناسایی کرده، منجر به قطبی شدن M2 آن ها و بهبود قابل توجه زخم شوند. تیمار GMSC به طور مکانیکی موجب کاهش التهاب موضعی با سرکوب تراوش سلول های التهابی و تولید IL-6 و TNF-α و افزایش بیان IL-10 می شود. به نظر می رسد که سرکوب ترشح TNF-α ناشی از GMSC توسط ماکروفاژها با فعال شدن ناقص NFKB pSO در ارتباط است. این یافته ها به عنوان شواهد اولیه هستند که نشان می دهد که GMSC ها قادر به قطبی شدن M2 ماکروفاژها بوده که ممکن است به بهبود بسیار سریع زخم کمک کند.