| عنوان فارسی مقاله | اصلاح ژنتیکی موز با استفاده از روش های سنتی و in vitro |
| عنوان انگلیسی مقاله | Genetic Improvement of Banana Using Conventional and In Vitro Technologies |
| فهرست مطالب | مقدمه
اهداف اصلاح ژنتیکی در موز روش های سنتی برای اصلاح ژنتیکی در موز هیبریداسیون جنسی القاء موتاسیون تکنیک های مبتنی برکشت بافت برای موز نجات جنین ریزازدیادی باززایی گیاه از سلول های کشت شده از طریق اندام زایی و جنین زایی سوماتیک تنوع ژنتیکی سوموکلونال هیبریداسیون سوماتیک ترانسفورماسیون ژنتیکی مطالعات ژنتیکی دربرگیرنده موز نگهداری موز نگهداری دانه نگهداری در محل و خارج از محل نتیجه گیری کلی |
| بخشی از متن مقاله انگلیسی | Banana (Musa spp.) is an important nutrient-rich fruit crop cultivated in the tropics and sub-tropics for local consumption and export. Targets for genetic improvement of banana range from improved fruit quality, yield, disease resistance, tolerance to biotic and abiotic stresses, and the biosynthesis of pharmaceutical compounds. Sterility has limited the success of generating new cultivars by conventional breeding. Tissue culture-based technologies that involve embryo rescue, the generation of somaclonal variation, and gene-transfer procedures are a useful adjunct to sexual hybridization, although considerable effort is required to establish robust protoplast-to-plant systems for somatic hybridization. Transformation involving Agrobacterium and biolisticsmediated gene transfer is feasible, underpinned by shoot regeneration from cultured cells and tissues. Molecular characterization of germplasm will facilitate the selection of material most relevant for incorporation into sexual and somatic genetic-improvement programs. |
| ترجمه بخشی از متن مقاله |
موز (Musa spp) یک محصول زراعی دارای میوه غنی از مواد مغذی است که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری برای مصرف محلی و صادرات کشت داده می شود. اهداف اصلاح ژنتیکی موز محدوده‌ای از بهبود کیفیت میوه، میزان محصول، مقاومت در برابر بیماری، تحمل استرس های زیستی و غیرزیستی و سنتز ترکیبات دارویی را شامل می شوند. نازایی، موفقیت در ایجاد رقم های جدید را با استفاده از روش های اصلاح نژاد سنتی محدود می‌کند. تکنولوژی های مبتنی بر کشت بافت که شامل نجات جنین ، ایجاد تنوع ژنتیکی سوموکلونال و پروسه های انتقال ژن می شوند، الحاقی مفید برای هیبریداسیون جنسی هستند، با این وجود برای تثبیت سیستم های پایدار پروتوپلاست به گیاه برای هیبریداسیون سوماتیک (غیرجنسی) تلاش های بسیاری نیاز است. انتقال ژن که با کمک آگروباکتریوم و به روش زیست پرتابی عملی است با باززایی جوانه (قسمت هوایی گیاه) از بافت ها و سلول های کشت داده شده حمایت می شود. تشریح مولکولی ژرم پلاسم انتخاب موادی را که بیشترین ارتباط را در مشارکت با برنامه های اصلاح ژنتیکی جنسی و سوماتیک دارند، تسهیل می کند. |
| سال انتشار | 2011 |
| ناشر | تیلور و فرانسیس |
| مجله | مجله بهبود زراعت – Journal of Crop Improvement |
| کلمات کلیدی | موز (Musa spp.)، اصلاح نژاد به شیوه سنتی، نگهداری در شرایط انجماد، دستکاری ژنتیکی، کشت بافت و سلول، ریزازدیادی ، هیبریداسیون/سیبریداسیون سوماتیک ، انتقال ژن |
| تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 33 |
| تعداد صفحات ترجمه مقاله | 26 |
| مناسب برای رشته | کشاورزی |
| مناسب برای گرایش | زراعت و اصلاح نباتات، ژنتیک مولکولی و مهندسی ژنتیک، فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، علوم باغبانی |
| دانلود رایگان مقاله انگلیسی | ○ دانلود رایگان مقاله انگلیسی با فرمت pdf |
| خرید ترجمه فارسی | ○ خرید ترجمه آماده این مقاله با فرمت ورد |
| سایر مقالات این رشته | ○ مشاهده سایر مقالات رشته کشاورزی |